İyi okumalar, oy vermeyi ve fikirlerinizi belirtmeyi unutmayııınn🫶🏿
❤️🔥
Belki de her şeyi oluruna bırakmak, çözüm üretip de uygulamaktan daha basitti. Bu yüzden insanlar her şeyi oluruna bırakıyordu. Ben Ahsen Nur Şaheser. Oldum olası her şeyi bir planla, çözümle yapmaktan asla gocunmam. Babam beni 14 yaşına kadar büyüttüğünü ve kaçıp gittiğini söyledi annem. Yani neden bırakır ki bir insan evladını? Hiç mi sevmez? Hiç aklına gelmez mi? Ben bunları çözemedim, çözemiyorum. Tahsin babam bana karşı hiç bir zaman iyi biri olmamıştı.
Sabah erken bir saatte kalkmıştım. Soy isimleri bile aşırı tanıdık geliyordu. Kimdi bunlar? Bunu düşünürken baygınlık geçirecektim.
Bir duşa girip aşağıya indim. Herşey o kadar garipti ki yorumlamıyordum, önüme ne konulursa alıp onaylıyordum. Kısa yoldan kavuşacağız bu gidişle rahmetimize. Susususus.
Üzerime ince bir elbise giyip aşağıya indim. 3'lü koltuğa dizilmiş bir şeyler izliyordu. Hava cıvıl cıvıl olmalıydı. Buraya geldiğim andan beri telefonumun olmadığı aklımdan bile geçmiyordu. Annem nasıldı acaba? Beni merak etmiş miydi? Peki babam? Kafamda deli sorular ile üçlünün yanına gittim ve kendimi koltuğa attım.
Beni görünce toparlanıp televizyonu kapattılar.
"Ee Kaya, hava bugün aşırı güzel dışarı mı çıkarsak Ahsen'i?" diye sordu Taha.
''Taha bugün işler baya yoğun. Alaf sen merkezdekine git. Taha senle bizde ilçeye gidelim.'' dedi Kaya. Nereye gideceklerdi ki? Sanane Ahsen.
''O zaman başka zaman bir gezi yaparız Ahsen ile." diye göz kırptı Taha. Dışarı çıkasım gelmiyordu. Dışarı çıkmayı genelde ailemden kaçmak için kullanıyordum. Burada kaçmak istediğim bir şey yoktu.
"Telefonum nerede?" diye sordum. Ahsen biz seninle 'Nasıl kibar olurum?' adlı bir çalışma yapalım ne dersin? Kes sesini derim.
"Telefonunu yok ettik ve yeni bir telefon aldık içinde hat yok sadece. " diye açıkladı Alaf. Kafamı salladım. Kaya birine seslendi ve telefonumu getiren kişiye selam verdi.
"Kuzenlerini merak ettiğini fark edebiliyoruz, uyurken isimlerini sayıklıyorsun. Onlar iyi ve en yakın zamanda görüşeceksiniz. Senden tek isteğimiz var Ahsen, yerimizi belli edecek hiç bir şey yapma. Seni tekrar koruyamazsak Kıraçlı bizi affetmez, Kıraçlı'yı geçtim biz kendimizi affedemeyiz." dedi Kaya. Bir saniye Kıraçlı mı? Hepsi bir yerden aşinalı geliyor ama çıkartamıyorum. Ahsen sence tek sorun soy isimlerinin tanıdık gelmesi mi? Sorgularsam sağ çıkacağımı sanmıyorum iç sesim.
Üçlü evden çıkıp gittiğinde koca evde çalışanlar haricinde tek kalmıştım. Kendi evimi özlemeye başlamıştım. Okulumu falan. Ahsen sen hayatında ilk defa okulunu özledin sanırım..
Telefonu alıp açtım. Son model yeni bir telefondu. Sosyal medyaya girdim ve magazinlere bakmaya başladım. 'Ünlü Şarap Firması olan ŞAHESER ailesinin kızlarından olan Ahsen Nur Şahaser neredeyse 1 haftadır kayıp!' Gündemdeydim. Genelde düşmüyordum gündemden ama bu şekilde aranmak da çok garipti. Yorumlarda yalan mesajlar vardı hep.
Tek bir mesajla kendimi buradan kurtarabilirdim ama içimden gelmiyordu. Sadece okuyup geçtim. Sonuç olarak Ceren ve Duru iyiymiş.
1 sene sonra mezun olacaktım. Sınavlarım vardı ve ben gastronomi okuyordum. Bir süredir okulu aksattığım için uzatma okuyacak gibiydim. Üniversiteyi dondurmam gerekiyordu. Ahsen biz bu gidişle 50 yaşımıza gelince mezun oluruz. Sen bu aralar aşırı haklısın gözümden kaçmadın.
Telefonu bırakıp uzanmaya devam ettim. Fakat artık yatmaktan koltuğa dönüşmeye başlamıştım. Ayaklanıp mutfağa gittim.
Bugün bir tık telaşlılardı. Beni gördüklerinde duraksadılar.
"Bir problem mi var Ahsen Hanım?" diye sordu biri. Olumsuz anlamda kafamı salladım.
"Biraz fazla canım sıkıldı belki size yardım edebilirim diye sormaya gelmiştim." dedim. Kadınlar bir göz göze geldiler ve bana da bir iş verdiler. Bulaşık makinesini boşlatma. PUAHAHAHAHAH AHSENNN SEN İSTEDİN KIZIM APUAHAHAHAHHA. Sus sevgili iç sesim sus.
Bulaşık makinesini hallettikten sonra ki bu, 2 saatimi almıştı, kendime bir kahve alıp odaya çıktım. Kitaplıkta okuduğum kitaplardan vardı fakat ben o kitapları kötü olduğum zamanlarda okumuştum. Şimdi ise iyiydim. Tekrar okumam için sebepti bunlar.
Raftan sevdiğim bir kitabı aldım. Yeni kitap kokusu, nerde alsam tanırım.. Tamam sevgiliciğim iç sesciğim, hayatim tamam. Ahsen aşırı boş yapıyorsun şuan. Tamam.
Kitabı bitirdikten sonra elime tekrar telefonumu aldım. Ve eniştelerimin instgram hesaplarında gezinmeye başladım. Kendi instagram hesabımda aktif değildim ama sanki o hesaptaymışım gibi paylaşımlar yapılıyordu. Muhtemelen annem. Gündemde daha farklı göstermek için uğraşıyordu.
Büyük eniştem beni sevmezdi, onu bizden bir tek Firuze teyzem severdi zaten. Ceren de severdi. Eniştem fazla rahat bir insandı ve teyzemin parasını yiyiyordu. Bunu onun suratına çarptığımda ise babamdan ölesiye dayak yemiştim.
Küçük eniştemle çok iyi anlaşıyordum. Hira teyzemle de çok sık görüştüğümüz için eniştemle de fazlasıyla görüşüyorduk. Duru ailemizin en küçük üyesiydi. Bizden yaşca da küçüktü ama okula erken başlayarak aynı sınıfta olmamızı sağlamıştı.
Ailemizde yazılı olmayan bir kural gibi sürekli erken başlardık okula. Uzatma, dondurma işlemleri sık sık olurdu. Hepimiz aynı olalım diye.
Ceren ve Duru'nun hesaplarına girdiğimde ise hiçbir şey olmamış gibiydi. Ne benimle alakalı bir paylaşım ne de hesapları kapatma gibi bir olay. Bence beni umursamıyorlardı.
Ailemizde kaçırma olayları çok sık oluyordu. Kızlarla tehdit etmeye çalışılırdı genelde. Geçen senelerde Duru kaçırılmıştı ve biz 1 hafta Duru'dan haber alamamıştık.
Sosyal medyalarımızda paylaşımları yaptıktan sonra hesapları geçici olarak dondurmuştuk. Ve bu hesap kapatma olayını her kötü olayda yapma kararı almıştık. Duru bulunduğunda ise büyük bir oh çekmiştik çünkü Türkiye sınırına kadar götürülmüştü.
Küçükken hep aşçı olmak istermişim. Çamurdan çeşit çeşit pastalarım olurmuş. Yani ben bilmiyorum küçük eniştem öyle söylüyordu hep.
Sürekli ben askerle evleneceğimi ve babamı öldürteceğimi söylüyormuşum. Ama hangi babanı Ahsen? Bizi terk edip iğrenç bir hayat sunanı mı yoksa hayatımızı mahvedip, mahvetmeye devam edeni mi? Bilmiyorum, bilmemek de canımı çok sıkıyor.
Bizim 3lü eve daha yeni gelmişlerdi ve çok yorgun görünüyorlardı. Ne işi yaptıklarını çok merak etmiştim. Ahsen telefonumuz var neden araştırmıyorsun sen bunları? Salak değilim baktım ama bir sonuç elde edemedim. Senin beynin çalışır mıydı ya? He.
Canımın sıkıntısından yeni yeni şeyler keşfetmeye başlamıştım. Uyusam da canım sıkılıyordu ama başka seçenek yoktu. Odanın kapısını kitleyip üzerimi çıkarttım. Yatağa yattığımda uykumun geldiğini daha yeni fark etmiştim. Telefonu da kapatıp gözlerimi kapattım.
Allah'ım bu çektiğimiz şeyler son bulsun artık, kalbim kaldırabilecek mi bilmiyorum. Canım çok yanıyor Allah'ım. Sen yardım et.
❤️🔥
Sellaaaammmm aşk parçalarııımmmmmmmm, umarım bu bölümü beğenmişsinizdiiiirrrrr. Kendinize dikkat ediiinn diğer bölümde görüşmek üzereeeeee🫶🏿🫶🏿
