Bölüm 16

34 3 19
                                    

yineee yenideeen selamlar aşk parçalarımmm.

Ahsenimi özlemişim bi tekrar  baktımmm okuduuuuum falan. Bu aralar aşiri bi yazasım var ama asla ahsenin devamı gibi değill. O kadar cok mutluyum ki. Gecen gün bir uğrayacaktım buraya da. baya kötüydüm. ahsenin kaderi bu işte. kötüleri yer. kötüler hep ahsen içindir.

ilk ahseni yazmaya başladıgımda hayatımın bu kadar düzene gireceğini bilmiyordum. birçok destek almama rağmen onlarda buna pek emin değillerdi. bana tek dedikleri şey akışına bırak olmuştu. denedim. çok kez denedim akışına bırakmayı. sonra bir kız çıkıp geldi. marslı kadın. dedi boş ver beraber akış olalım. tuttu kollarımdan çıkardı bataklığımdan. bizde dedik ki herkes görsün bizi. açtık bir parodi grubu(ondan öncesi de var hiç girmiyorum) sonra yeni bir kız girdi hayatımıza. yakamoz güzeli. o da kötüydü. bu seferde biz onu tuttuk. 

sonra ben iyileşmeye başladım. birlikte iyileşiyorduk marslıkadınımla. ben onu tutuyordum, o beni tutuyordu. yavaş yavaş açılıyorduk birbirimize. kendimi sevmemi sağladı. kan bağım olmadan da kardeşim oldu. 

her şey bir yana dedim ahseni yazmaya karar vermeye başladığımda yanımda ne yakamoz vardı ne de marslı kadın. rosie. daimi destekçimdi. şuan iyi mi onu bilmiyorum.

yaz tatiline girmiştik. ben parodi bağımlısı olarak bir gruba daha girdim. sarmaşık oldum. sonra birinin benim panzehrime ihtiyacı oldugunu fark ettim. gökanım. anlatmayı sevmiyordu. ama konuşmaya ihtiyacı vardı. anladım öyle. susarak dinledim onu. herkes gibi takılmadıgımız için attılar bizi parodiden. bize iyi gelen şeyi yaptık.

bir parodi daha açtık. saudade.(bununda öncesi var ama hatırlanması zor). kimse olmasa bile biz vardık. kendimize destek oldugumuz, kendimizi yansıttıgımız saudade. sarmaşık ve gökan.

iyi geliyorlardı bana ve ben artık okulu umursamamaya basladım. okulda bir tane arkadasım dahi yoktu. herkes nefret ediyordu benden. iğrenerek bakıyorlardı bana. sınıfın içinde olmama rağmen hakkımda konuşuluyordu. her aksam eve gittiğimde ağlamamak için direniyordum. bu da bana alışkanlık kattı. ağlayamamak gibi. kötü hissettiriyor. 

lisedeyim ama güzel bir anım bile yoktu. bir çocuk vardı. ilgileniyordu benimle. bir çocuk daha vardı. bana kitap almıştı. o ikisiyle konuşuyordum ama çok sık değil. dediğim gibi olduğum için varlardı yokluğumda.

annem ve dayım. her zaman erkek arkadaşların olsun. kızlara güvenemezsin diyorlardı. bende sadece dinliyordum. olmayacaktı biliyordum. konuşmayı sevmezdim. bu yüzden beni anlamalarını da istemezdim. ama sevdiğim insanlarla saatlerce neler yaptıgımı bile anlatırdım. beni o şekilde seviyorlardı çünkü. oldugum gibi, yok hissettirmiyorlardı. hayal kurmaya başlamıştım. gelecek bile düşünmeye başladım.

sonra sınıfımızdan bir kızla konuşmaya basladim. takılıyorduk konusuyorduk. ama onun okulda cok cevresi vardı ben sadece pesindeki kuyruktum. öyle söylüyordu bana herkes. süs köpeği. daha cok konusmaya baslamıştı sınıfımız hakkımda. duymamak için yazmaya karar verdim. ahsenin kaldırdıgım bölümünü düzenleyip paylaştım. tutmayacaktı. ama destekcilerim vardı.

kafamdaki sesleri yazarak susturmayı başardım. sonra sınıfta konuşulanları umursamamaya basladim. arkadasımla daha da iyi olmaya basladık. o bilmiyordu hakkımda hiçbir şeyi. ama yanımdaydı. ben de bir süre ara verdim ahsene. iyi hissediyordum ama ahsen iyi hissetmiyordu. taslaklarda düzenlediğim bölümleri atmaya başladım. ama düzenlemeden önceki hallerini okudukça kalbim ağrıyordu.

AhsenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin