İyi okumalarr, oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayııınn
❤️🔥
İnsanın içine düşen yalnızlık hissi, yanında biri olsa bile yokmuş gibi hissetmekti. Çok korkuyordum. Hayatımda yalnız kalmaktan hep çok korktum. Okulda ya arkadaşım olmazsa diye geçirdiğim günlerde hep yalnızdım. İlk kez okuldan kaçtığımda yalnızdım. Erkek arkadaşımdan ayrıldığımda yalnızdım. Herkesi sırasıyla kaybederken de yalnızdım. Bu yüzden çok bencil bir insan oldum. Elimdekini kaybetmemek için gereğinden fazla merhamet gösterdim herkese, her şeye. Merhamet bencillik miydi? Fazlası bencilliktir.
Şimdi kollarımdaki adamda yalnızlık vardı. Beni kaybetmemek için sıkıca tutuyordu. Yalnız kalmamak için.
Kaç dakikadır bu konumdaydık bilmiyordum ama rahatsız değildim. Ben onda Tahsin babamda hissedemediğim bir duyguyu hissediyordum. Sevgi. Ne kadar garip değil mi? Adamın biri karşıma gelmiş ve ben senin baban olmalıydım diyor ve sen ona güvenip kollarına bırakıyorsun. Ben aslında kimseye güvenmezken kollarımdaki adama hiç olmadığım kadar güveniyordum.
Peki benim duyduğum bu şey neydi? His miydi? Ya da bir yanılgı?
Derin bir iç çekti ve benden yavaşça ayrıldı.
"Nur o kadar çok değişmissin ki.."dedi derin derin bakarken.
" Gitme benden Nur'um. Bir daha dayanamam ben sensizliğe." dedi ve yavaşça gitti. Bize gitme dedi ama o gitti.
Yine her şeyimle yapayalnızdım. Şuan bir şeyler düşünecek durumda değildim. Kitap okuyalım Ahsen bize iyi geliyor. Haklısın iç sesim.
Kitaplar icin bir kitaplığa ihtiyacım vardi. Ahsen şuanki sorunlarımızdan daha önemli değil. Ertele sen bunu. Doğru. Düşünmem gereken bir sürü şey var ama kitap daha önemli.
Bir saattir okuyordum. Acıktım ama aşağı inmeye cesaretim yoktu. Sedef'i örnek al. Biraz deli cesareti hadi Ahsen. Doğru. Aşağı indim.
"Amcam evde değil Ahsen rahat olabilirsin." dedi Kaya. Konuşmam gerekiyordu.
"Konuşmak ister misin?"diyr sordu. İç sesim artık Kaya olacak. Salak Ahsen.
"Ahsen hatırlıyor musun, seninle az belaya bulalmamıştık?" dedi.
"Maalesef hiç bir boku hatırlamıyorum Kaya"dedim. Anladığını belli etmek icin kafasını salladı.
"Metin.. Seni çok sevdi Ahsen."ne alakaydı bu. Herkes sever beni zaten. Özgüven tavan yapmış sende.
"Hiç fark etmedin mi Ahsen. Sınıfınıza Yiğit diye 2 yıl önce biri geldi." dedi. Evet biliyordum ve Metin Yiğit'ti. Benim bu kadar yakinimdayken bana neden ulaşmamış. Neden gelmemiş yanıma.
"Erkek arkadaşın varmış sanırım o zamanlar, ne kadar çok canını yaktı o senin?"dedi. Her şeyi biliyorlardı. O konuya sonra gelecektim.
"Peki beni neden Nisa ve Edis'i gönderdikten sonra aldınız? Yani onlar sizin elemanınız gibi geldi."dedim.
"Bekledik Ahsen. Direkt biz Metin'i gönderdikten hemen sonra alsaydık seni Tahsin durumu çakardı. Daha iyi bir plan kurmalıydık. Bu yüzden Metin seni hep takip etti."dedi.
"Buğra.. Eski sevgilim."dedim. Kaşlarını çattı. Devam etmemi bekledi.
"İlk başlarda çok iyiydik. Sonralarında beni hep zorlamaya başladı. Ben ayrılmak istediğimi söyledim ama kabul etmedi. 12.sınıfı bir sene dondurmayı başardım. Bunu nasıl yaptım bilmiyorum. Zaten ilkokula geç başladığım için bayağı zor oldu. Onun yüzünden derslerimden geri kalmaya başlamıştım. Bu yüzden hem öğretmenler çok kızıyordu. Babamda öyle."dedim. Biraz duraksadım. Kaya'nın uzattığı sudan içtim.
Ben derslerimde hep başarılı bir çocuk olmuştum. 12.sınıfa kadar normal ve monoton bir ilişki içerisindeydik onunla. Ders falan da çalışıyorduk. Ama bir şey oldu ve yürümüyordu aksine geriliyordu ilişkimiz. Beni birlikte olmakla zorluyordu, tehdit ediyordu. Çabalarla bir şekilde dondurduk okulu ve 1 sene kendime gelmem gerekti. İlişkimizi sonsuzlaştirmak için uğraşıyordu. Ama farklı bir şekilde. Her gün eve geç gidiyordum onun yüzünden. Bu yüzden Tahsin babamdan da şiddet görmüştüm. Fiziksel değil ama psikolojik şiddet. Onlar yüzünden kendimi kitaplara vermiştim. Ama bunları ona anlatmadım.
"Çok mu yaktı canını?"diye sordu tanıdık bir ses.
Kaya ne zaman gitmişti ve Metin gelmişti? Sessiz kaldım.
Bana sarılmak için adım attı. Kendimi geri çekmedim.
"Aleda'm, çok güzelsin"dedi. Utandım. Salak Ahsen ve sapşik hareketleri.
"Aleda'm, o çocuğu sevmiş miydin?"diye sordu. Biz sevgi ne bilmiyoruz de Ahsen.
"Ben cehennem oldum. Sevgi nedir bilmiyorum"dedim. Ahsen direkt o ne bilmiyorum desene niye dramatizeleştiriyorsun.
"Daren de cehennemin ta kendisiydi ama Nova'ya aşıktı."dedi. Ona bakıyordum. Kafasını yana yatırmış bana bakıyordu.
"Ben bilmiyorum Metin"dedim. Bir şey demeden beni düşüncelerimle yalnız bıraktı. Herkes bugün böyle yapıyordu.
Aç olduğuma dair midem sinyal gönderince mutfağa geçtim. Bahar yoktu bu yüzden kendim hazırlayacaktım. Kafamdaki düşüncelerle birlikte yapmasını bildiğim tek şeyi yaptım. Klasik öğrenciyim işte makarna. Bir de kemik yaşım benim yaşımdan 2 yaş büyük diye gezinirsin. İç sesim ama ayıp yani bilmiyor olabilirim.
Makarnayı yerken televizyondan bir şeyler izlemeye başladım. Esra Erol'u açıp ne olup bitiyor baktım. Ahsen bak kızı 65 yaşındaki adam kaçırmış birde çocuğu varmış yazık kız ne kadar zorluklar çekmiştir.. Ya böyle insanlar neden yaşıyorlar. Torunu yaşındaki kıza ya torunu.. Yazık çok yazık. Sinirlerim tepeme çıktı. Geberir inşallah pislik adam. Amin.
Odaya çıktım hâlâ akşam olmamıştı. Günler geçmiyordu. Burada ne kadar kalacağım bile belli değilken kim bilir ne kadar sıkılacaktı.
Bundan sonra ne olacaktı acaba? Ahsen sorularla yaşamayalım. Sorular hep cevap ister ve biz cevapları ararken delireceğiz.
Yatağa oturdum ve halıyı incelemeye başladım. Ne kadar da değişik istemişler böyle halıyı? Duvarlara bak şekilli şekilli vay be nasil evler varmış..
Bir silah sesi duydum ve bir çığlık.
❤️🔥
Selaaamm aşk parcalariiimm, nasılsınıızzzz
