Beklenmedik Anda Gelen Misafir

0.7

ASAF'IN AĞZINDAN

Günün aydınlanmasıyla ben de yattığım yerden kalkıp normal hayat yaşantıma başladım. Genelde kafamı dağıtmak için kendimi hep işe veriyordum. Bugün de o yaptığım günlerden biriydi çalışırken her şeyi unutup işe odaklanıyordum ya da ben öyle olduğunu sanıyor olabilirim. İçimden her ne kadar dün konuştuğum kıza yazmak gelse de yazmadım. Ben konuşmak istiyor olabilirim ama karşımdaki insan istemiyor olabilirdi ki karşımdaki insanı zorlayan biri olmak beni de rahatsız ederdi neticede. Düşüncelerimi bir kenara bırakıp kendimi işe daha çok verdim. Zamanın ne kadar çabuk geçtiğini anlamadım halbuki işime daha yeni başlamıştım. Eve gelip kendimi yatağıma attım ve telefonumu alıp sosyal medyada gezindim. Elim sürekli mesajlar kısmına gidip dursa da kendimi tutup onu rahatsız edecek harekette bulunmadım. Telefonu komodine bırakıp ailemle vakit geçirmek için yanlarına gidip onlarla sohbet etmeye başladım. Yorulduğumu anladığımda ise onların yanından kalkıp tekrardan odaya geldim ve dinlenme moduna geçtim. Bugünü de her zaman olduğu gibi aynı şekilde bitirdim.