Beklenmedik Anda Gelen Misafir

3.4

AHSEN'İN AĞZINDAN

Hayat kaldığı yerden devam ediyordu ne yazık ki. Ben de acılarımı sonuna kadar yaşamış gerektiğinde ağlayıp gerektiğinde üzülmüştüm. Şimdi ise hayatıma dönüş yapmıştım. Zorlanıyor muydum? Evet. Eskisinden daha mı güçlü bir ahsen oluşmuştu? Evet.  Kimsenin beni yıkamayacağını bir tek yaslanacağım kişinin kendim olduğunu fark ettiğim zamandan beri beni öldüren hiçbir durum olmadı. Ne demişler öldürmeyen acı güçlendirir ben de aynı bu şekildeydim. Gün geçtikçe daha çok güçleniyordum ve kendimle ilgili kararlar alıp onları uyguluyordum. Tabii ki benim hayatımda imkansız denen bir kavram yoktu. Fakat ben benimle olmak isteyenlerle yoluma devam edeceğim sözünü vermiştim kendime. Asaf'ı özlesem de elimden bir şey gelmiyordu ya da onu sevmem bir şeyi değiştirmiyordu. Eğer ortada bir şeyler olacaksa bunu sadece ben değil asaf'ın da istemesi gerekiyordu anca o zaman halledilmesi gerekenler çözüme kavuşurdu. Ne diyeyim dilerim bir gün sorunlarımızı çözüme kavuşturacağımız zamanlar da olur.