Beklenmedik Anda Gelen Misafir

3.7

ASAF'IN AĞZINDAN

Ahsenle konuştuktan sonra onunla olan konuşmamız daha da sürsün istiyordum. Eskisi gibi her gün konuşalım hiç bitmesin istiyordum. Şimdi ne yapıyordu acaba? Onu arayayım hem görmüş olurdum. Onu aradığımda mesaj da her ne kadar mesafeli davransa da aramada olan o sıcak gülümseyişi değişmemişti. Bana yine o güler yüzle bakması beni o kadar mutlu ediyordu ki içim içime sığmıyor gibi hissediyordum. Onunla uyumak, onunla uyanmak her şeyi onunla yaşamak istiyorum. Yakında bu acıya son verecek onunla tekrardan birlikte olmanın yolunu bulacaktım. Ne yapsam acaba? Arkadaşlarından mı yardım alsam yoksa kendi bildiğim şeylerle mi onun karşısına çıksaydım? O benim için ne düşünüyordu beni reddeder miydi? Beni eskisi gibi istiyor mu? Kafamdaki sorular beni boğmaya çalışsa da ben bu durumdan vazgeçmeyecek onun için bir şeyler yapmaya çalışacaktım. Onu kaybetmek istemiyorum onun benden başkasıyla oluşunu izlemek beni de mahvederdi. Ben o benim olsun istiyordum zaten bölümdeki arkadaşlarıyla olan samimiyetini bile görünce kan beynime sıçrıyor kıskançlığım zirvelere ulaşıyordu. Onu çok kıskanıyorum onu çok özlüyorum benimle konuşsun başkasıyla konuşmasın bir tek bana samimi olsun istiyorum. Bunun içinde uğraşacaktım bu sefer bahanelerimi değil gerçekten sevgimi dile getirecektim. Bizi tekrardan bir çıkmaza sürüklemeyecektim. Onunla güzel yarınlara ulaşmanın yolunu bulacaktım. Benden ve bizden vazgeçme ahsen çünkü ben her ne kadar ayrı kalmış da olsak senden bir gün bile vazgeçmedim.