Beklenmedik Anda Gelen Misafir

3.1

ASAF'IN AĞZINDAN

Aradan aylar geçti ahsenle konuşmayalı ve ben ondan haber bile alamıyordum. Sadece onun çevrim içi oluşunu izlemekle yetiniyordum. Ona yazmayı istesem de ondan uzak durmam gerekiyordu. Hangi halimiz daha iyi ya da kötüydü bilmiyordum? Onun nasıl olduğunu merak etsem de vereceği tepkinin ne olacağını düşünemediğim için ona yazmaya çekiniyordum. Zaten hangi yüzle onunla konuşacaktım ki? Ne diyecektim yanımda olmak için çaba sarf ediyordu fakat ben hep onu elimin tersiyle itiyordum. Onu çok özledim bana gülümsemesini her şeyini ama yapacak bir şeyim yoktu. Onun iyiliği için ondan uzak durmam lazımdı zor oluyor ben de dayanamıyordum elimden bir şey gelmiyordu ne yapacağım? Ne diyeceğim? Of gerçekten kendimi çıkmaz bir sokakta gibi hissediyordum. Ben bu kadar çaresizsem kim bilir o ne durumdaydı? Her gün aklımda olduğunu bilse bana kızar mıydı acaba? Ne yaparsam yapayım aklımdan çıkmıyordu? Asaf bir karar verdin o kararın arkasında durmak zorundasın. Madem bu kadar düşünüyordun onu neden ayrıldın? Diyen iç sesime de ayrı bir sövmek gelse de susup hiçbir şey yapmamıştım. O da ben de zamanla alışacaktık bu duruma. İnşallah iyidir ve benim için üzülmüyordur diye içimden geçirdim.