Beklenmedik Anda Gelen Misafir

1.4

AHSEN'İN AĞZINDAN

Asafla olan konuşmamız bir tık daha ileri kısma gelmişti. Her ne kadar bu duruma şaşırsam da bir yandan hoşuma da gidiyordu. Asaf'a karşı olan garip hislerimi yüzümde oluşan tebessüm olayını hâlâ daha anlamlandıramasam da zamanla ne olduğunu anlayacağım için ümit edip geçiyordum. Kendisinin yaptığı iş yüzünden onu küçümseyeceğimi ya da arkadaşlarımın ona o gözle bakacağını sanması içimde buruk bir his oluşturdu. Kimin ne iş yaptığına kimse karışamaz ki? Ne insanlar evini geçindirmek için kendilerine geçim kaynağı sağlamaya çalışıyorlardı. Neyse zamanla asaf'ın aklındaki bu düşünceyi silmenin yolunu bulurdum ben. Kiminle konuşup ne yaşayacağıma ben karar veririm bir başkası değil. Bu düşüncelerimi bir kenara bırakıp bu seferde ben ona yazmıştım hem belki gününün iyi geçmesini sağlardım. Onunla biraz muhabbet ettikten sonra ben de rutin hayatıma tekrardan dönüş yaptım. İşlerimi halledince yatağıma yatıp kendimi dinlenmeye bıraktım. Biliyorum beni güzel günler bekliyor ve ben o günler için sabırsızlanıyordum.