အပိုင္​း-၄

12.3K 917 9
                                    

unicode

"​ဒေါ်​လေး​စော!​ဒေါ်​လေး​စော..!"

"​ဟေ!ဘယ်​သူ​လဲ?!"

အိမ်​ထဲမှထွက်​ကာ ကြည့်လိုက်​​တော့ လက်​ထဲမှာချိုင့်​လေးကိုင်​ကာရပ်​​နေတဲ့ မြူခိုး​ဝေ။

"​သြော်​..မြူပါလား?လာ​လေ သမီး"

​ဒေါ်ခင်​​စော မြူ့ကိုအိမ်​​အောက်​ကုတင်​တွင်​ ထိုင်​ခိုင်း​စေလိုက်​သည်​။

"မလာစဖူး အလာထူး ဘာကိစ္စရှိလို့လဲသမီး?"

အိမ်​ကိုတစ်​ခါမှအလည်​မလာဘူးတဲ့ မြူ့​ကြောင့်​ဒေါ်ခင်​​စော​မေးလိုက်​သည်​။မြူနဲ့မိုးထက်​ကငယ်​သူငယ်​ချင်းဆို​ပေမယ့် အိမ်​ကို​တော့ အဝင်​အထွက်​သိပ်​မရှိကြ။

မြူချိုင့်​လေးကိုကုတင်​​ပေါ်တင်​လိုက်​ကာ...

"ဒီမှာ ဧည့်သည်​​တွေအတွက်​ ဟင်းလာပို့တာ..မြူကိုယ်​တိုင်​ချက်​
ထားတာ​နော်​"

"အားနာစရာကြီး သမီးရယ်​..."

"ရပါတယ်​ ​ဒေါ်​လေးရဲ့..ဒါနဲ့ ဧည့်သည်​​တွေ​ရော?"

မြူ အိမ်​ထဲကိုတစ်​ချက်​ငဲ့ကြည့်ကာ ​​ပြော​တော့​ဒေါ်​လေး​စောကပြုံးကာ...

"ဧည့်သည်​​တွေက ကန်​ကို​ရေချိုးသွားတယ်​ကွဲ့..​ဒေါ်​လေးတို့ျ႐ာက သဘာဝအလှအပကိုခံစားချင်​လို့ဆိုတာဘဲ"

"​​ကောင်းတာ​ပေါ့ ​ဒေါ်​လေးရဲ့ ဒါမှသမီးတို့ရွာဘယ်​​လောက်​လှ​ကြောင်းသူတို့သိကြမှာ"

"ဟုတ်​တာ​ပေါ့ကွယ်​"

"စကား​တော့​ကောင်းတယ်​ ​ဒေါ်​လေး​ရေ..သမီးပြန်​လိုက်​ဦးမယ်​​နော်​"

"​အေး​အေး ​ကောင်း​ကောင်းပြန်​​နော်​ သမီး"

​​ဒေါ်​လေး​စောကိုနှုတ်​ဆက်​ပြီး မြူခြံထဲမှထွက်​လာစဉ်​ ခြံထဲဝင်​လာတဲ့ နှိုင်းမမှီနဲ့​တွေ့​လေသည်​။

"နှိုင်းမမှီ"

"ဘာလဲ?"

ထူးပုံကကိုမာ​ရေ​ကြော​ရေနဲ့။မြူမျက်​နှာမဲ့သွား​လေသည်​။အဲ့ဒါ​ကြောင့်မိုးထက်​ကကြည့်မရတာဖြစ်​မယ်​။

​ေမာင္​့ရင္​​ေအး​ေစခ်င္​...(completed)Where stories live. Discover now