အပိုင္​း-၂၀

12K 820 28
                                    

unicode

"ဘာ​ပြောချင်​လို့လဲ?"

အ​ရေးတကြီး​ပြောစရာရှိတယ်​ဆိုပြီး ​အေးကို​ချိန်း​သော​ကြောင့်
​ကန်​​ဘောင်​သို့​အေး​ရောက်​လာခြင်းဖြစ်​သည်​။

"​ရောက်​လာပြီလား?"

"အင်း..အိမ်​မှာအလုပ်​​တွေပစ်​ထားခဲ့ရတာ ဘာ​ပြောမလို့လဲ မြန်​မြန်​​ပြော"

​အေး ပုံစံကအလုပ်​ရှုပ်​​နေတဲ့ပုံ​ပေါ်သည်​။သို့​ပေမဲ့ မတတ်​နိုင်​။
ကု​ဋေလည်းကန်​​ဘောင်​မှာလူရှင်းတဲ့အချိန်​ ​ချိန်းလိုက်​ရခြင်းဖြစ်​သည်​။

"ဘာလို့အဲ့​လောက်​​တောင်​အလျင်​လို​နေတာလဲ?​မောင်​ကလွမ်းလို့
ဟာကို..."

"အမြဲတမ်းမြင်​​နေရတာကို ဘာလွမ်းစရာရှိလို့လဲ?"

​အေး​ပြော​တော့ သူကပြုံးသည်​။ပြီး​နောက်​ ကန်​​ဘောင်​မှ​လျှောဆင်းကာ ​ရေစပ်​နား​လျှောက်​သွားသည်​။​အေး ​မောင့်ကိုနားမလည်​သလို
ကြည့်ကာ...

"ဘာလုပ်​မလို့လဲ?"

"​အေး!!"

ကန်​​ဘောင်​​ပေါ်မှ​အေးကို လှမ်းကြည့်ကာ​ခေါ်လိုက်​တဲ့​မောင်​။

"​မောင်​မလုပ်​တတ်​တာဘာမှမရှိဘူး!ဒါ​ပေမယ့်...."

"..."

"​မောင်​​ရေမကူးတတ်​ဘူး!"

"ဟမ်​!​ရေမကူးတတ်​ဘဲ ​ရေထဲကို ဘာဆင်းလုပ်​တာလဲ?!"

"​မောင့်ကိုချစ်​ရင်​လာကယ်​ပါ!!"

​အေး ကိုပြုံးကြည့်ကာ ​ရေကန်​ထဲ​နောက်​ပြန်​ဆင်းသွားတဲ့​မောင်​။

"မရူးချင်​နဲ့!မင်းကု​ဋေ!ပြန်​တက်​ခဲ့!"

​မောင်​က ​ခေါင်းအသာရမ်းကာ ပြုံးရင်း ​​နောက်​သို့တစ်​လှမ်းချင်း​ဆုတ်​သွားသည်​။​ရေကလည်း ​မောင့်ရင်​ဘတ်​နားအထိမြုပ်​​နေ​လေပြီ။

"ပြန်​တက်​ခဲ့လို့!!"

"​မောင့်ကိုချစ်​ရင်​လာကယ်​​လေ!!"

​ပြောပြီး ​ရေထဲသို့တစ်​ကိုယ်​လုံးမြုပ်​သွားတဲ့​မောင်​။

​ေမာင္​့ရင္​​ေအး​ေစခ်င္​...(completed)Where stories live. Discover now