Prologue

107 2 6
                                    

                                                   “MY HEART KNOWS”

PROLOGUE:

Nasa may tree house kami ngayon nila Jelo dito sa bahay nila sa Tagaytay, kakatapos lang kasi naming maglaro mula umaga kaya nagpahinga muna kami habang nakatingin sa moon at mga stars sa langit.

Jelo

tawag ko sa kanya

Ano?

 hindi man lang sya tumingin sa akin >.<

Babalik na kami ng Laguna bukas, nextweek kasi pasukan na. Hindi pa ko nakakapag-ayos ng  mga gamit

 hindi ko makita ang facial expression nya, tumatama kasi sa mukha nya yung liwanag ng buwan. Malungkot kaya sya sa pag-alis ko? >.<

Kelan ka babalik?

 hindi pa rin sya tumitingin sa akin -__-

Hindi ko alam e, hindi naman kasi sa amin yung bahay na tinitirahan namin dito, sa tita ko to. Pwedeng next summer, pwedeng sa Christmas, pwede rin namang hindi na

malungkot kong sabi habang nakatingin sa langit.

Humarap na sya sakin

 “H-hoy ikaw! B-bakit ka ganyan?Bigla kang mang-iiwan, diba ang tunay na magkaibigan hindi nag-iiwanan?!!!

Galit ba sya?pero bakit parang garalgal yung boses nya?umiiyak ba sya?Magkaharap na kami pero maliwanag talaga hindi ko Makita yung mukha nya.

“ E hindi ko naman gustong iwan ka e. Sorry na.…. Alam ko na!

naiiyak na talaga ako T.T , tinanggal ko yung ribbon kong hairclip at inabot sa kanya.

 “Ayan sayo na lang to, eto yung paborito kong ipit sayo na lang para remembrance, para kung hahanapin mo man ako in the  future yan ang proof na magka-kilala tayo

Nilagay ko na sa palad nya yung ipit. Ayaw nya kasi abutin! Hmpf….

“ Ang korni mo naman! Sige na nga, sayo na lang tong bracelet ko, gawa pa yan ng daddy ko ha! Kaya inggatan mo! Kung hindi patay ka talaga sa akin!!!!

 Aba nag banta pa ang loko!. Tumingin na lang ulit kami sa langit at walang nagsasalita nang……

Sa panahong magkahiwalay tayo, at malungkot ka…at namimiss mo ko, (aba ang kapal naman neto! Sya mamimiss ko? Asa! Babatukan ko n asana kaya lang…) tignan mo lang ang buwan. Kasi siguradong nakatingin din ako dun at namimiss ka, para sa ganung paraan para na rin tayong magkasama

 Natigilan ako dun!!! At hindi ko alam kung anong dapat kong sabihin  nikikilig akuuu!!! >.<     0///0 ano ba to ang bata,bata pa kung ano-anong pampa kilig ang nalalaman!! 8yrs old ba to ampupu nman >.<

“ BASTA HAHANAPIN KITA, PANGAKO YAN! AT PAGNAGKITA ULIT TAYO LILIGAWAN NAKITA AT MAIINLOVE KA RIN SAKIN

At bigla nya kong kiniss sa cheeks! Ganto lang reaksyon ko - - - > 0__0     >.<    0///////////0

At nung nakapag salita nako eto na lang nasabi ko. “ HOY IKAW!(sabay duro sa kanya) Patay ka sakin pag hindi mo tinupad yang pangako mo papakain kita kay Majinbu!!!! (sabay belat :P ) Uuwi nako hinahanap na ko samin!! Ba-bye!!

tumakbo na ko papalayo papunta sa amin. At yun na ang huli naming pagkikita. 

MY HEART KNOWS (on going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon