Garip Kız/ Harry Potter (Bitti)

Sezon 2 -Bölüm 1- Yeni Bir Başlangıç

Merhaba sevgili cadılar ve büyücüler. Yeni serüvenimiz başlıyor. İkinci sezonu aslında özel bölümler olarak da sayabilirsiniz. Çünkü sezon ikiyi o kadar uzun tutmayı düşünmüyorum. Sadece cevaplanması gereken o kadar çok soru var ki cevaplamamız gerekiyor artık. Değil mi?

Yeni serüven ve yeni maceralar ile devamkeee.

******

"DRACO! Canım yeşil elma çekti."

Koltuğa uzanmış bunları derken Draco masadan başını kaldırdı ve çalışırken taktığı o ince çerçeve gözlüklerini çıkartıp bana baktı gülümseyerek.

"Hayatım. Gece saat on bir sence de-"

"Am-Ama küçük Lucas aç mı kalsın? Lucas'ım baban beni sevmiyor. Çirkin oldum diye değil mi? Kilo aldım diye değil mi?"

İstemsizce dediklerime gözlerim dolarken hıçkırdım. Draco ayağa kalktı ve yanıma geldi. Bana sıkıca sarılırken başımı göğsüne gömdüm. Saçlarımı okşamaya başladı yavaşça.

"Güzelim benim. Öyle bir şey olmayacağını sana açıklamıştım zaten. Lütfen deme böyle. Tamam mı?"

Burnumu çekip başımı aşağa yukarı salladım. Draco yavaşça benden ayrıldı ve ellerini yanaklarıma koyup göz yaşlarımı sildi. Yüzüme uzandı ve dudaklarıma bir buse kondurdu.

Saçlarımı karıştırdı ve kapıya yöneldi. Paltosunu giydi ve bana gülümseyerek baktı.

"Beş dakikaya gelirim sen de sakın ayağa kalkma güzelim."

Dediği şey ile kıkırdarken Draco asasını çıkardı ve cisimlendi. Gitmesi ile ayağa kalktım ve kitaplığa yöneldim.

"Tamam o çocuğu bulma vakti."

Sakladığım kitabı elime aldım. Sayfaları açtım. İyi ki kızlarla yeni bir komuşma yöntemi bulduk. Telefonda dinleniyor gibiydik.

"Durum ne?"

Anında Hermione'nin sesi geldi.

"Bir şey bulamıyorum. Sihir izleri gözükmüyor. Yürüyerek gelmiş gibi."

İç çektim o sırada Alex'den ses geldi.

"Ben perona girme ve çıkma anlarını kameradan buldum. Çıkarken siyah pelerinli bir adam onu götürüyor. Sonrası ise yok. Ama o adamın kim olduğunu buldum. Noah Vandross. Kurt adamların başında olan bir adam..."

"Benimle ne işi var o zaman?"

Birkaç saniye sessizlik oldu. Sonra da Sabrina konuşmaya başladı.

"Güçlerin... Öğrenmiş olmasın?"

"İmkanı yok. Bu imkansız yani."

"Öyle deme, bu olabilir."

Saate kaydı gözüm o an da. Draco gelmek üzereydi sanırım. Gözlerim büyüdü.

"Kapatıyorum."

Kitabı kapattım ve rafa gkoydum ve hızlı adımlar ile koltuğa geri oturdum. O sırada adım sesleri duydum. Başımı çevirdim. Gözlerini eliyle yumruk yaparak ovalayan bir Louis beni gece gece kalbimden götürürdü işte.

"Ballı kurabiyem ne oldu?"

Yanıma pıtı pıtı geldi. Kollarını bana uzatırken uzanıp onu kollarımın arasına aldım.

"Anne... Biri odama girdi. Ve anneni kaçırıcam dedi..."

Dediği işe betim benzim atarken ayağa kalktım. Louis'i koltuğa oturttum.