Pazartesi yurda yerleştiğim için okula Salı gününden başlamak zorunda kaldım. Okul başarı düzeyim yüksekti ama derste uyumayı tercih ediyordum. Okul yurda bağlı olan özel bir okuldu ve mutlu olduğum tek konu Aslı ile aynı sınıfta olmamdı.
Rahatsız eden nokta ise herkesin benle konuşmaya çalışması ve benim konuşmak için hazır olmamam. Sinir krizlerimin bana bırakmış olduğu bir etki gibi sanki konuşmayı unutmuşum gibi geliyordu.
Dersten çıktık ve kantinde oturmaya başladık. Aslı ses çıkarmamı bekler gibi bana bakıp duruyodu. Yüzündeki ifadeye kahkaha atabilirdim ama ufacık tepki veremeyecek kadar yorgundum. Kafamı camdan uzattığımda basketbol oynayan çocuklara daldı gözüm. Aralarında olan bir çocuk dikkatimi çekti. Sola doğru döndüğünde onu izlediğimi anlamıştı sanki ve göz göze geldik. Bakışlarını çekmeden durdu ve bende tepki vermedim. Çocuk sonra oyuna döndü. Bana seslenen bir ses duyduğumda karşımda oturan Aslı'ya döndüm.
"Daldın gittin bir sorun yok değil mi Nil ? " dedi.
Yok anlamında kafamı sallamakla yetindim. Ders zilinin çaldığını duyduk ve derse girdik.
Yurda dönme vakti geldi ve Aslı ile yurda doğru ilerledik. Daha önce hiç hissetmediğim ama şuanlık hiç umrumda olmayan bir duygu vardı üzerimde. Yurda gittiğimizde nedensizce aklıma basket oynayan çocuk geldi. Hiç tanımadığım birinin gece vaktinde aklıma düşmesi beni garip hissettirdi.
♣️
Cuma gecesi saat 4.38' de kabus üzerine uyandım. Yurdun balkonuna doğru ilerledim. Yurtdun en üst katındaydı olduğum oda. İçimden ' at kendini kurtul ' derken kalbimi dinlediğimde ne olduğunu anlamadığım bir engel vardı.
Okul saati geldiğinde Aslı ile beraber okula gittik. Aslı ile aramda güzel bir bağ oluştu. Keşke konuşmaya cesaret etseydim de onla konuşsaydım.
Tören için aşağı indiğimizde müdür konuşma yapıyodu. Sol tarafıma döndüğüm zaman ela gözlü çocukla göz göze geldim. Bu basketbolcu çocuktu. Beni görünce gözlerinin parladığını hissettim. Kalbimin hızlanışına aldırış etmeden kulaklığı takıp törenden gittim. O an Aslı' yı bile unutmuştum. Yurda geldiğinde beni bulamadığında telaşlandığını söyledi.
Akşam yemeği yedikten sonra odama çıktım ve kitap okumak için odada bulunan iki koltuktan birine oturdum. Aslı da yemeğini yedikten sonra yanıma geldi ve benimle konuşmaya başladı. Tabi her zamanki gibi kafa sallayarak ve gülümseyerek cevap verdim. Okulun mezuniyet partisi varmış bir ay sonra ve sanki yarınmış gibi heycan içinde bana ne giyeceğini anlatıyodu.
" Sen ne giymeyi düşünüyorsun. Gerçi sorsam da kafa sallayarak anlatamazsın. Benim aklıma bir fikir geldi neden gidip okulun ilerisindeki mağazaya gidip elbise bakmıyoruz beraber ? " dedi.
Sol tarafımda kalan dolaba uzanıp bir kağıt aldım ve mezuniyete katılmak istemediğımı yazdım.
" Saçmalama Nil , hem ben sensiz ne yapıcam orda . " dedi.
Kağıda hızlıca tekrar yazdım." Benden başka arkadaşın yok mu ? " yazdım.
" Ben okuldan kimseyle arkadaş olmadım . Yani ilk takıldığım insan olabilirsin. Tabi tanıdığım kişiler var ama selamdan ibaret arkadaşlığımız " dedi .
Aslı benim konuşan halim gibiydi. Bende kimseyle muattap olmayı sevmem. Ama nedensizce Aslı ile yakın zamanda samimi olduk. Teklifini zoraki de olsa kabul ettim. Gitmek için hazır mıydım pek emin değilim. Yıllardır herhangi partiye katılmadım . Hepsi ailem yüzünden...
♣️
Haftasonu erken uyanmak en nefret ettiğim şeylerden biridir. Ama nefret ettiğim kabuslar yüzünden saat 07.01' de uyanmıştım. Kitap okuyarak vakit geçireyim derken çığlık duydum. Küçüklükten berri çığlık , bağırma ve ani hareketler beni aşırı korkutuyordu . Bağıran Aslı'dı sebebini bilmeden sinir krizine geçmişti vücudum titremeye ve soğuk soğuk terlemeye başladım.
"Bizim 8'de yola çıkmamız lazımdı Nil. " dedi.
Aslı benim kötü olduğumu anladığı zaman hemen bana doğru koşmaya başladı ama ben o an ki sinirle Aslı ' yı duvara itmiştim. Sonra yere çöküp titrememin geçmesini bekledim. Aslı benden korkmuştu ve görevli kişilere haber vermeye gitti. İlacımı içtikten sonra kendime gelmiştim. Sinirle Aslı' ya zarar vermiş olmam beni üzmüştü . Yanına gittiğimde hiç ona zarar vermemiş gibi gülümsedi.
" Özür diler gibi bakıyorsun. " dedi. Beni anlamıştı. " Sorun değil benim suçum senin öyle olacağını bilseydim bağırmazdım sana. Senin bu durumunda bile yanında olacam. Arkamı dönüp gitmiycem. Söz. " dedi.
Ona sarıldım. Çünkü beni her halimle kabul eden biriydi o. Bende ne olursa olsun yanında olucam. 'Söz.'
" Yeter bu kadar duygusallık ben daraldım. Hadi üzerini giyin gidelim elbise seçmeye " dedi gülümseyerek ama gözlerindeki yaşı zor tutuyor gibiydi.
Kalktım ve hemen üzerimi değiştirdim. Mağazaya gittik. Mağazada beğendiğimiz elbiseleri aldık . Tabi paranın kaynağı babamdı. Beni ne kadar umursamayıp yurda yerleştirse de aylık olarak para yatırcanı söylemişti. Annem mesaj atıp benden bilgi almaya çalışıyor ama ben çok kısa kesip konuşmamayı tercih ettim.
"Nil ben sana bişey demeyi unuttum". dedi telaşla. Merak ettiğimi belirten bir bakış attım.
"Bizim basketbol takımındaki Berkan. Törenden sonra yanıma geldi. Seni sordu bende anlamadım niye sorduğunu . Seninle nasıl konuşacağını falan sordu. Bende sana sormadan bişey yapmak istemedim." dedi.
Direk telefonumdaki not kısmını açıp ' Ela gözlü mü? " yazdım. Heyecandan kalbim vücudumun her kısmında atıyodu.
" Evet . Uzun boylu , kumral , ela gözlü. " durmadan çocuğu anlatıp durdu.
Yurda geldiğimiz zaman yemeğimi yemeden uyumak istedim. Çünkü heyecandan yemek yiyecek durumda değildim. Aslı da yemeğini yedikten sonra yanıma geldi.
" Berkan konusunda ne yapmayı düşünüyosun Nil?" dedi.
Pek de bişey yapmak istemiyordum. Daha önce hiç biri beni merak edip sormamıştı ve ben hiç birinin konusu geçerken kalbimin ritminin artışına engel olamadığım durum yaşamamıştım.
Uyumaya gittiğimde sırt üstü yatıp her gece yaptığım gibi olanları gözden geçirmeye başladım . Konu Aslı ' nın dediklerine geldiğinde gülümsedim.
Adı Berkandı...
