Odanın kapısı açıldığında Arda yere yığıldı.Odanın içeri tarafına geçip Arda'nın kafasını yerden kaldırdım ve nabzına baktım. Yattığı oda oldukça soğuk ve camı da açıktı. Burda nasıl uyuyodu.
" Arda Arda kalk noldu sana Arda? Kalk korkuyorum. " korkuyorum kelimesini en son Berkan' a söylemiştim şimdi Arda'ya söyleyince sanki yerde yatan Arda değil de Berkandı.
Hafif gözleri açılır gibi oldu. Siyah gözlerini birden gözlerimi bulduğumda ağzı aralandı.
"Üst katta ilacım.Ni-Nil çabuk." demesiyle üst kata koşmam bir oldu. O eski merdivenlerden koşarken sanki merdiven kırılcak gibi oldu ama onu bile umursamadan koşmaya devam ettim. Yattığım odaya girip çekmeceleri karıştırmaya başladım. Ve tek bir tane ilaç vardı. Onu da elime alıp koşmaya başladım .
Odaya girdiğimde Arda daha deminki yatan halinden farklı ve duvara yaşlanmış şekilde duruyodu. Tam masadaki suyu alıp ilacı açarken ilacın kutusuna gözüm takıldı.
Uyuşturucu bu uyuşturucu...
Fark ettiğimi anladı sanki hemen ilacı almaya çalıştı.
"Ver Nil. Nolursun onu içmezsem iyi olamam. Sana zarar veririm ve bunu istemem. Seni gibi güzel kızı incitmek istemem."
Önceden sinir krizlerimi geçirmek için uyuşturucu kullanmaya başlamıştım. Bu çok kötü bişey bu ona zarar verir. Hemen onu dinlemeden mutfak katına çıkmak için ayağa kalktım. Vermiycemi anlayınca ayağa kalkmaya çalıştı. O ayağa kalkmaya çalışınca korktum ve koşmaya başladım. Arkama baktığımda o da bana doğru geliyodu ama bana göre daha yavaştı.
" Nil ver hemen onu " dedi.
"Vermem valla vermem. Öldür vermem. "
Adımları daha hızlı olmaya başladı veya benim ayaklarım küçük olduğu için onun bir adımı benim üç adımıma bedeldi. Mutfağa girdiğimde hapı ne yapacağımı düşündüm. Ve ocakla göz göze geldim. Çakmak da yanında yeme de yanında yat. Direk çakmağı alıp ocağı yakmaya koyuldum .Allah kahretmesin...
Çakmak bitmiş.Ocağa baktığımda kocaman bir gölge gördüm. Ve arkamda olduğunu fark ettim. Yavaş yavaş arkamı döndüğümde siyah gözleri kıpkırmızı olmuştu. O an ondan çok korktum ama bunu belli etmemeye çalıştım.
"Ben sana iyilik yaptım. Sende bana bir iyilik yap ve onu sana zarar vermeden bana ver."
"Bak bu iyilik değil Arda bu sana zarar veren bişey ve ben bunun için çok tedavi gördüm. Sinir krizleri geçirdim aynı senin bu gece olduğu gibi. Bırak sana yardım ediyim içme bunu."
Nefesi enseme değecek kadar yakındık. Bu yakınlık beni çok geriyodu.
"Ver."
İki elimi göğsüne koyup tüm gücümle ittim. Bundan kaslı vücudu etkilenmese de iki adım gerilemesini sağladım. O ne olduğunun farkına varmaya çalışana kadar yani iki saniye falan sürdü bu olay. Hemen ilacı sütyenimin içine koydum.
"Vermem dediysem kimse alamaz benden. Gel de al bakalım."
Gözleri fal taşı gibi açıldığında pes eder gibi baktı. Koltuğa doğru kendini bıraktı ve yattı.
" Nasıl atlattın?"
" Kendimce yöntemler verdim kendime. Uyguladım. Ailem kötü olsa bile ben bunu tek başıma başardım. Sen de yapabilirsin."
"Mesela neler yaptın?." dedi. Konuşması titrek ve sanki ağlamaya yakın çıktı.
Mutfak masasının kenarından geçip koltuğun diğer yanına geçtim.
