Odaya girdiğimde Berkan'ın elini tutup göğsüne başını koyan bir kızla karşı karşıya kaldım kıza rağmen Berkan hala uyumaya devam ediyordu.
"Sen kimsin ya ne işin var Berkan'ın yanında neden siz bu yatakta berabersiniz? Allah'ım kafayı yiycem."
"Asıl sen kimsin ne işin var bu odada? "dedi sarışın o..... tipli kız.
"Nil çıkalım mı burdan tatlım salonda konuşalım. " dedi Ayça Abla.
Ayça Abla bunu dediğinde Berkan kendine geldi ve yatakta doğruldu. Üstü çıplak altında pantolon olduğunu gördüm. Benimle göz göze bakınca şaşırdı. Yataktan kalkmaya çalıştıktan sonra yanıma geldi ve önümde durdu.
" Beni neden bıraktın? Hiç mi benim hislerime önem vermedin? Beni bıraktıktan sonra günler geçtikten sonra evime gelip odama girip bana hesap mı soruyorsun? Ben seni her halinle kabul ettim. Sen ailemin sözüne bakarak mı beni terk ettin. Biz daha başlamadan böyleysek hiç başlamasak daha iyi olur." dedi bu cümleleri söylerken gözleri nefretten kıpkırmızı olmuştu.
"Hiçbir şeyi bilmiyosun?"dedim gözyaşlarım yüzümden süzülürken. İşaret parmağımı çıplak bedenine iki üç kere göğsüne bastırdıktan sonra "Hiçbiseyi..."
Dedikten sonra odadan hızlı adımlarla çıktım. Merdivenleri de hızlı adımlarla indikten sonra kapıyı açtım. Arkamdan bağırmalara aldırış etmedim. Bağırma sesleriyle birlikte yere düşüp kırılan eşya sesleri de duydum. Aldırış etmeden kapıya vardığımda kapı büyük olduğu kadar ağırdı da. Hızla kendime çekerek dışarı çıktım. Tam Berkan'ın odasının camının önüne geldiğimde kafamı yukarı kaldırdım. Gözlerim dolu olduğu için yukarı baktığımda bulanık görüyordum. Bana doğru sinirli gözlerle bakarken birkaç saniye bakıştık. Sonra gözü benden kayıp arkama bakınca bende onun baktığı yere döndüğümde karşımda Arda vardı.
Gözlerine baktığımda sanki küçükken anneni pazarın ortasında kaybetmişsin de saatler sonra bulmuşsun gibi oldum. Ağlamam daha çok hızlandı.
"Şşt ben geldim. Ağlama artık." dedi. Beni ensemden tutup kendine çekti. Parfüm kokusu ciğerlerime dolarken ben de ona sarıldım o an gerçekten sarılmaya ihtiyacım vardı ve o kişi Arda oldu.
Tekrar cama doğru baktığımda Berkan ile göz göze geldim ve gözlerinden sinirli olduğunu anladım. Ona daha sinirli bakarak Arda'nın elinden tutup evin bahçesinden çıkmak için hızlı hızlı yürüdük. Evin dışında da olsak Berkan'ın bişeyleri kırma sesleri geliyordu.
🖤
Yaklaşık yarım saat süren yolculuğun sonunda eski yurdun önüne geldik ve arabayı yavaşça durdurdu. Kısa süren beklemeden sonra konuşmaya başladım.
"Ben hemen gelirim zaten az eşyam var bide arkadaşımla vedalaşıp gelirim. " dedim sesim ağlamaktan kısık çıktı."
"Tamam."
Arabanın kapağını açıp yavaşça örttüm ve tekrar arabanın içine bakarak Arda'yı kontrol ettim. Daha sonra arabanın arkasından dolanıp yurdun kapısına doğru yöneldim. Yurda girdim ve asansöre bindim. 3. Kata geldiğinde çıkıp odama doğru ilerledim. Okul saatleri içerisinde olduğu için yurt oldukça sessizdi. Ama sessizliği bozan Yasemin Hanım'ın yüksek sesle kahkaha atmasıydı. Hemen eski odama girip eşyalarımı toplarladım. Masanın üzerinde Berkan'ın bana hediye ettiği defteri gördüm ve onu da çantama attım. Eşyalarımı topladıktan sonra elime bir kağıt alıp Aslı için bir not yazdım.
" Biliyorum seni çok boşladım. Okulda görüşürüz beni merak etme ben en güvenli yerdeyim. "yazdım.
Notunu Aslı'nın görebileceği bir yere bırakıp odaya son kez bakıp çıktım. Bu odada sürekli ağladım. Güzel anılarım yok gibi bişey. O yüzden hiç umursamdan asansöre tekrar bindim ve yurttan çıktım.
