Ne olduğunu anlamadan okulun alt katında bulunan spor salonuna geldik. Kolumu sıkı tuttuğu için kolum resmen kopmuş gibi acımıştı. Kolumu bıraktığı zaman acıyan yerini ovalamaya başladım. Eskisi gibi konuşabilsem ona küfürler savurdum. Ona baktığımda sinirli gibiydi ve yerinde duramıyodu. Elinde de sargı vardı. Kavga mı etmişti? Basket oynarken mi bişey oldu? Bunları düşünürken birden göz göze geldik. Gözlerinden onu anlamaya çalıştım ama hemen gözlerini kaçırdı. Gözlerinden öfkesi anlaşılıyordu ama sebebini bilmiyorum.
Hemen çantamdan bana hediye ettiği defteri çıkardım ve yazmaya başladım.
" Beni buraya neden getirdin?" yazdım ve ona uzattım.
Sağa sola doğru yürümeyi bırakıp defteri elimden sertçe aldı. Okuduktan sonra defteri sinirle yere fırlattı. Ne oldu bu çocuğa? Daha geçen hediye ettiği defteri neden yere fırlattı ? Neden bana bu kadar öfkeli ? Bir süre daha sağa sola gittikten sonra tam önümde durup gözümün içine baktı. Elinden gelse beni öldürecek gibi bakıyordu. Yasemin Hanım'ın dedikleri aklıma geldi. Sinir krizi mi geçiriyodu benim yüzümden?
Ona doğru adım attığımda geri gitmeye başladı.
"Nil benden uzak dur ben iyi değilim sana zarar veririm. "
Ona aldırış etmeden adımlarımı hızlandırdım. Ela gözleri bu duruma baya şaşırmışa benziyodu. Aramızda ufacık aralık kalana kadar yaklaştıktan sonra durdum. Gözlerinin içine bakarken gözlerim doldu sanki beni anlamasını ister gibiydim. On saniye boyunca gözlerimiz konuştu ve sonra Berkan yere çöküp titremesini engellemeye çalıştı. Bir süre ayakta boşluğu izledikten sonra yere düşen defteri almak için arkamı döndüğümde Berkan seslendi.
" Böyleyim diye sen demi gidiceksin Nil?"
Defteri alıp geri döndüğümde yüzünde masumluk vardı ama ela gözleri kıpkırmızıydı.
'Sana noldu? Neden beni buraya getirdin? Neden böyle oldun? Benim yüzümden mi? Ben konuşamıyorum bile sana ne yapmış olabilirim sana?' yazdım deftere ve ona uzattım. Bir süre deftere baktıktan sonra elimdeki defteri alıp yazdığım şeyleri okudu ve tekrar gözlerimi gözlerime sabitledi. Defteri tekrar bana verdikten sonra cevap bekler gibi baktıktan sonra konuşmaya başladı: Hele şükür...
"Bana sevgilin olduğunu neden söylemedin Nil?"
♣️
Bu söylediği karşısında öylece kalmıştım. Eğer sesim çıksaydı çığlık atabilirdim. Günlerdir düşündüğüm gibi Alparslan'ı sevgilim sanmıştı. Bu söylediği beni hem üzmüş hem de sinirlendirmişti. Onunla tekrar göz teması kurduğumda dediği şeye kendisi de sinirlenmişti.
Deftere hızlıca bişey yazdıktan sonra defteri geri almadan salondan çıktım. Gözlerim dolmuştu. Kendimi dışarı attığımda yıllardır nefes almıyomuş gibi bütün oksijeni içime çekmek istemiştim. Sanki tüm oksijeni içime çeksem içimde hiçbisey düzelmiycek gibiydi. Berkan' da okuldan çıkınca hızlıca merdivenlerden inip Aslı ve Alparslan'ın yanlarına gittim. Tam yanlarına otururken Berkan hızlıca gelip Alparslan'a yumruk attı. Bunu beklemeyen Alparslan kendini yerde bulmuştu. Aslı hemen yere doğru eğilip Alparslan'ı kaldırmaya çalışırken birden Alparslan kendi kalkıp Berkan'a kafa atmıştı. Aralarında geçen küfür ve bağırmaya tüm okul toplanmıştı. Buna dayanamayıp Alparslan'ın önüne geçtim. Berkan öylece kalmıştı bu durum karşısında
"Nil noluyo? Geçme önüme kızım neyse derdi öğreniyim. " dedi Alparslan.
" O çocuğu mu savunuyosun bana Nil? " dedi Berkan.
