365 | hyunlix

düğün fotoğrafları

''Bak bu da birbirimize 'evet' demeden önce çekindiğimiz son fotoğraf ve şu da birbirimize söz verdikten sonra çekilen ilk fotoğraf.''

Felix Hyunjin'e fotoğrafları tek tek gösterirken konuştu. Hyunjin fotoğraflara baktığında tanımadığı bu çocukla ne kadar samimi pozlar verdiğini gördü. 

İlk karede Felix ve Hyunjin birbirlerine bakıyordu ve ikisi de genişçe gülümsüyordu.

İkinci karede biraz daha yaklaşmışlardı ve son karede öpüşüyorlardı.

Hyunjin dudaklarına dokundu ve Felix'in dudaklarına baktı. Temas etmiş miydi cidden?

''O gün çok güzeldi Hyunjin. Hayatımın en güzel günüydü. Ellerimizi sıkıca kenetlerken sonsuz mutluluğa evet diye bağırmıştık. Herkes alkışlamıştı bizi. Herkes çok mutluydu.'' Felix boşluğa bakarak konuştu.

Hyunjin çok zorladı kendini. O da hatırlamak istedi Felix'in anlattıklarını ama kocaman bir boşluktu işte.

Hyunjin anılarını bulmaya çalışırken karanlık bir tünelde gibi hissediyordu kendini. Her yer karanlıktı ve tünelin ucunda hiçbir ışık yoktu. Felix'in tuttuğu ışık da yetersiz geliyordu.

''Ben... Bilmiyorum... Hatırlamıyorum Felix.''

Felix alışmıştı ve eskisi gibi acıtmıyordu sanki ya da sabırla beklemeyi öğrenmişti.

''Olsun Hyunjin. Ben beklerim, buradayım.''

Felix Hyunjin'e baktı ve gülümsedi.

''Özür dilerim.''

Felix ağlamaya başladı ve Hyunjin'e sıkıca sarıldı.

''Dileme. Dileme ne olursun! Bu hâlde olmanın tek sebebi ben iken senin özür dilemen çok büyük haksızlık.''

Hyunjin Felix'den uzaklaştı ve Felix'in yüzünü tuttu. Başparmaklarıyla ağlayan çocuğun ıslak yanaklarını sildi.

''Hatırlamaya çalışacağım.''

Felix burnunu çekti ve Hyunjin'in elini avucunun içine alarak öptü. Sonra öptüğü eli yanağına dayadı.

''Biliyorum sevgilim. Biliyorum aşkım ve inan bana başaracaksın.''

Dedim ki Hyunjin bari bu sefer bozuk atmasın.