Duruşmanın başlamasına 1 saat kala taraflar mahkeme salonuna gelmişti. Felix Jisung ile geldi. Soğuk bir kış günüydü ve yağmur yağıyordu. Salona geçmeden önce duruşmanın yapılacağı salonun önündeki koltuklara oturdular. Felix ne hissedeceğini bilmiyordu. Bir yanı yıllarını geçireceği insana veda edeceği için hüngür hüngür ağlarken diğer yanı bu belirsizlikten kurtulacağı için mutluydu. Yine de hüzün ağır basıyordu.
''Bir şey istiyor musun?''
''Teşekkür ederim ama hayır.''
Felix ufacık bir sesle cevapladı. Jisung başka bir şey söylemedi.
Hyunjin ortalarda görünmüyordu. Belki de gelmeyecekti ama gelmek zorundaydı. Her şey bitmek üzereyken kaçamazdı.
Tüm evlilikleri film şeridi misali gözlerinin önünden geçti gitti. Tüm güzel anılar sonsuzluğa gömülecekti. Felix ağlamamak için dirense de çok zordu.
Hyunjin koridorun başında göründü. Saçı başı darmadağındı ve giydiği takım elbisenin üzerine kahve dökmüştü. Jisung gözlerini devirdi. En azından bugün için kendine çeki düzen verebilirdi.
Felix Hyunjin'i gördüğünde onun ne kadar berbat bir halde olduğunu anlamıştı. Hyunjin'in gözlerinde nefret, öfke, pişmanlık, hüzün her şey vardı. Felix'in aksine bakışları duygu barındırıyordu.
Hyunjin'in yanında kimse yoktu. Yalnız gelmişti anlaşılan. Bir kez olsun Felix'e bakmamıştı. Bir an önce olsun da bitsin modundaydı. Gerçi böyle olmasını isteyen de kendisi değil miydi?
Salona geçtiler ve kısa süre sonra duruşma başladı. Hakimin sorularını cevaplarken ikisi de ruhsuzdu. Hyunjin Felix'i aldattığı için kusurlu olan taraftı ve hiçbir hak talep etmedi. Gerçi Felix'in de istediği bir şey yoktu. Tek dileği kurtulup gitmekti.
Hakimin son cümleleriyle kesin olarak boşandılar.
Yılların ilişkisi kesin olarak bitmişti artık. Duruşma bittiğinde Felix ve Hyunjin göz göze geldiler. Hyunjin'in ağlamaya hakkı yoktu.
Felix de bir şey söylemedi ve salondan çıktı. Evli olarak girdiği bu mahkemeden boşanmış olarak çıkıyordu. Hayat cidden tuhaftı.
Jisung Felix'in koluna girdi. Felix gülümsüyordu.
''Geçmiş olsun.''
''Teşekkür ederim. Geçti mi geçirdi mi hiç emin değilim ama bitti gitti ya sonunda kurtuldum sanırım.''
Jisung gülümsedi.
Felix mahkemenin bahçesinde Chan'ı ve Changbin'i gördü. Hyunjin yanlarındaydı. Felix en azından o ikisine veda etmek istedi.
''Ben geliyorum.''
''Nereye?''
''Chan ve Changbin hyunga veda edeceğim.''
''Felix Hyunjin de yanlarında bunu yapmak istediğine emin misin?''
Felix başını salladı ve yavaşça yanlarına yürüdü. Hyunjin Felix'in kendilerine göre geldiğini görünce kaşlarını çattı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
365 | hyunlix
Fanfiction"Seni istiyorum, 7/24, 365 gün, her zaman." "Üzgünüm ama seni tanımıyorum." Angst değildir. Tamamlandı. 21.03.22 - 01.07.22