Minho hissettiği ağrıyla yüzünü buruşturdu , bir süredir sürekli ağrısı oluyordu . Doktoru da anneleri de bunun normal olduğunu söylemişti fakat bazı ağrılar oldukça can acıtıyordu . Yatak başlığına sırtını yasladı ve karnını ovuşturmaya başladı .
-" Anneciğim neden son zamanlarda bu kadar canımı acıtıyorsunuz ." Dedi bebekleriyle konuşarak
-" Baba evde yok , ne yapsak ?" Dedi hafifleyen ağrısıyla , komodinin çekmecesindeki kamerayı aldı ve açarak yüzüne doğru belli bir mesafeden tutmaya başladı ,
Kaydediliyor ... ⏸️
Merhaba minik bebeklerim , ben anneniz ya da babanız nasıl seslenmek isterseniz
*Gülümsemişti*
Chris babanız işte , ben ise evde oturuyorum
Bugün biraz ağrılı geçiyor aslında son zamanlarda hep böyle ama hiç bir şikayetim yok çünkü sizi çok seviyorum
*Kameraya öpücükler atmıştı*
Sizi çok seviyoruz ve yollarınızı gözlüyoruz ikinizi de çook çook seviyorum ve o minik yanaklarınızdan öpmek için sabırsızlanıyorum
*Parmaklarını öpmüş ve kameraya dokunmuştu , kıkırdayarak kamerayı kapattı*
Kayıt bitti ... ⏹️
-"Sanırım biraz salata yemeliyim ." Yataktan kalkmış ve terliklerini giyerek yataktan çıkmıştı
Aşağı kata doğru inmişti , mutfağa gidecekken içinden bir his önce en alt kata inip oradaki çamaşırları almanın da iyi bir fikir olduğunu söyledi , içindeki hissi dinleyerek sehpadaki telefonunu almış ve en alt kattaki çamaşır odasına girmişti , Chris'in kurutucuya koyduğu kıyafetleri görünce gülümsemiş ve kurutucunun kapağını açarak içindeki kıyafetleri almış ve çamaşır sepetine koymuştu .
Sepeti yere koymuş önüne çökerek kıyafetleri katlamaya başlamıştı , bir yandan da kısık sesle şarkı mırıldanıyordu . Chris olsaydı kendini yormamasını söyleyerek iş yapmasına izin vermez ve hepsini kendi yapardı , hamile değilken de aynısını yapıyordu sanırım herkesin hayalindeki koca adayı olabilirdi .
Katladığı kıyafeti diğerlerinin üstüne koyarken duyduğu tıkırtıyla duraksadı , saat daha erkendi Chris'in gelmesi ihtimal dahili değildi çünkü oldukça meşguldü bu aralar , başka biri ise gelecekse anahtarı da olsa haber verirdi .
Aklına gelen korkutucu ihtimalle gelen ürperti hissine engel olamadı , kapıdaki onca korumaya rağmen eve biri girmiş olabilir miydi . Korkuyla ayağa kalktı ve kapıdan hafifçe dışarıyı dinledi , yukarıdan sesler geliyordu fakat bakamayacak kadar korkuyordu ya bebeklerine zarar gelirse diye düşünmekten alıkoyamıyordu kendini . Midesinden yükselen korkuyla kapıyı sessizce kapattı ve kilitledi .
Koşarak telefonunu aldı ve odanın içinde bulunan diğer bir kapıdan içeri girdi , burası oldukça küçük olan bir yerdi buraya tuvalet kağıdı gibi yer kaplamayan eşyaları koyuyorlardı , içeri girdi ve ışığı açarak kapıyı içeriden kilitledi . Telefonunu açtı ve Chris'i aradı telefon çalıyor fakat açılmıyordu , endişeden titreyen elleriyle Jisung'un numarasını tuşladı ve ikinci çalışta açılan telefonla derin bir nefes verdi
Sung aranıyor ...
Hyung , nasılsın ?
Ji-sung !
Chris'i aradım ama açmadı
Ne oldu ağrın mı var?
Hayır ... Sanırım evde biri var ya da birileri bilmiyorum
NE !
Siz iyi misiniz ??
Evet , kendimi çamaşır odasına kilitledim
Ji-sung korkuyorum ... Ya bebeklerime bir şey olursa
Hyung korkma ve orada kal biz Birazdan oradayız , Chris'i de bulup geleceğim
Tamam
Arama sonlandı
Korkuyla olduğu yere çöktü ve bacaklarını karnına çekerek top haline geldi . Korkuyordu ve güvende hissetmiyordu , üstelik yavaş yavaş hissettiği panik atağı ve klostrofobisine rağmen içinde olduğu küçük ve havasız dolap da hiç yardımcı olmuyordu . Tek korkusu bebeklerine bir şey olacak olmasıydı . Sessizce ağlayarak arkadaşının çabucak gelmesini umdu .
Ne kadar zaman geçti bilmiyordu fakat isminin seslenildiğini duydu , kollarında güç yoktu , sesini çıkarabilir miydi bilmiyordu.
-" HYUNG ! MİNHO HYUNG NEREDESİN ?" Duyduğu ses Jisung'a aitti
Çamaşır odasının kapısını açtıklarında içeride onu bulamadılar Minho güç bela kapının kilidini açtığında karşısında endişeli arkadaşlarını gördü . Jisung'un koluna tutundu ve derin derin nefesler almaya başladı
-" Ji-sung !"
-" Hyung iyi misin .... hastaneye gidelim ."dedi sevgilisine dönerek
-" Chris nerede ?"
-" Şehir dışına bir toplantıya gitmiş hiç birimiz ulaşamadık ."
-"evde değiller değil mi ?"
-" hayır her yere baktık kimse yok ."
-" Çok korktum Jisung ya evde olduğumu fark etselerdi ." Dedi ağlamaya başlayarak
-" Sakin ol Min , siz iyisiniz önemli olan bu ." Dedi büyüğün saçlarını okşayarak
-" Hadi gelin burada kalmak Hyung'a iyi gelmez bize gidelim ." Dedi Changbin -" Hastaneye de gidelim mi Hyung iyi misin ?"
-" Ah iyiyim çocuklar ." Dedi ve karnını elleriyle sararak arkadaşlarının arkasına saklandı ve odadan çıktılar
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Coincidence
Fanfiction-" Biz dün film izlemiştik ya hani ." Dedi Minho , bundan sonra geleceği tahmin eden Chris gülmemek için kendini tutmaya başladı -" O küçük kaplumbağa poposunun üstüne düşmüştü hani , kesin canı çok yanmıştır ." Dedi Chris'in omzuna kollarını dola...
