Murderers everywhere

0.3

İyi okumalarr<33

                ~~~~~~~~~~~~~

Clay'in anlatımından

Sabah lanet olası alarmın sesi ile uyanmıştım. 3 günün sonunda doğru düzgün uyumak iyi gelmişti.

Yaptığımız kusursuz planın kyung yüzünden bozulması sonucu 3 gün uykusuzluk boşa gitmişti ve Bunun cezasını kyung'a sonra vermeyi planlıyordum.

kyung gerçekten işime yarayacaktı. O ve ekibini sevmiştim onlarla birilerini öldürmek güzel olacaktı. Ama onların bunu bilmesine gerek yoktu.

Şimdi ise karakola gitmek için hazırlanmış evden çıkmak için aşağı iniyordum henüz merdivenleri yarılamıştım ki aşağıdan "ölmek mi istiyorsun sen?!" diyerek bağıran bir kanao beklemiyordum.

"evet!" diyerek kahkaha atmıştı kyung. aşağı indim. Saat henüz sabahın altısı ve bunlar bağırışıyor!

"sabah sabah canınıza mı susadınız siz?!" diye bağırarak odaya girmiştim.

Sadece ikisi vardır sanıyordum ama jisung ve minho da buradaydı.

"üf kanao'ya evet dedim ya! bir de sana mı diyeyim clay!" dedi yapmacık bir sinir ile kyung.

Sabah sabah bağırmaları yetmiyormuş  gibi bir de üste çıkmaya çalışıyor!

"kyung kalan hayatını bomboş bir odada tek başına geçirmek ister misin? Çok sıkıcı olur değil mi? İster misin?!" diye sorduğumda sesimi sakin ve baskın tutmuştum yüz ifadem ile birleşince korkutucu olduğunun farkındaydım.

Artık kyung'u tanımıştım. Onu ölümle ya da işkence ile korkutamazsınız onu sevdikleri ile korkutabilirdiniz ya da çok sıkılacağı bir şey ile ve eminim boş bir odada bağlı oturmak onun asla yapmak istemeyeceği bir şeydi. Tabi odada boş oturmak onun sadece canını sıkmaz aynı zamanda da düşünceleriyle baş başa kalmasına sebep olurdu, bu da Kyung'u delirtmeye yeterdi.

Çünkü kyung umursamaz gibi görünse de aslında bazı konuları çok düşünür ve fazla umursardı. Bunu saklamak için de umursamaz davranırdı. Rolüne o kadar çok kapılmıştı ki gerçekten hiçbir şeyi umursamamaya başlamıştı. Ama adım kadar emindim ki kendi düşüncelerinden kaçmak için birçok şeyi yapabilirdi. İnsan öldürmek ve onlara işkence etmek gibi mesela? Tabii işkence ve öldürmek gibi şeylerin onun için aynı zaman da bir tutku olduğunu da biliyordum. İnsanları kolayca çözebilecek kadar yaşamıştım ve insanların karakterlerini çözmek benim için artık basitti.

"Clay saçmalama lütfen asla olmaz. Beni öyle bir odada tutamazsın" demiş ve psikopatça sırıtmıştı.

"emin misin kyung? Yapabileceğimi anlayacak kadar zekisin bence? Öylesin değil mi?" dediğimde tamamen alay ile konuşuyordum. Yüzümdeki şeytani gülümsemeyi silmeden.

"benimle oynayamazsın clay. Ben senin manipüle edebileceğin birisi değilim. Üzgünüm yanlış kişi" dedi yüzünde hala o gülümseme vardı bir de yanına yapmacık bir hüzün eklemişti.

Söylediği şeye kahkaha atıp ona bir adım attım ve ona üstten baktım boyum ona göre uzundu "ben istediğim kişi ile oynarım. farkında bile olmazsın" dediğimde bu sefer kahkaha atan o olmuştu.

Evdeki herkes uyanmıştı hepsi sessizce bizi izliyordu. Ama ben henüz bunu bilmiyordum.

"benimle oynayamazsın clay çünkü biz farklıyız" demişti.

Kastettiği şeyi anlamıştım.

Ona göre biz çok farklıydık ve o farklı insanların kapışamayacağını düşünüyordu.