A Hiraeth Dilemma (T.R.A.V.E.L SERIES # 3)

Chapter 15

---

Damn it, I can feel his abs on my arms. Ramdam na ramdam iyon lalo pa at mahigpit ang ginawa niya sa kamay ko. And his thin black sando is not helping!

Napakagat labi ako at mas hinigpitan nalang ang yakap at idinikit pa ang pisngi sa likod niya ng nagsimula na itong mag bike.

Nang matapos kami ay bumalik na kami sa villa namin. I went to the ocean agad dahil ang init ng balat ko!

I immediately felt refreshed because of it.

Kaya ganun lang ang ginawa namin maghapon at gabi, nag swimming lang.

Palagi akong tinatapunan ni Aziel ng tubig bilang pang aasar kaya binalik ko rin ang ginagawa niya. But syempre lugi ako dahil mas mapwersa siya at mas malaki ang kamay, mas maraming tubig ang naitatapon sakin!

Palapit ito ng palapit kaya mas dumadami ang tubig na tumatama sa mukha ko so instead of fighting back, itinago ko nalang ang mukha ko sa mga kamay, dahil baka mapasukan ng tubig ang mata ko.

Nang matigil iyon ay bigla akong nakaramdam ng mainit na bagay sa bewang. It was his arms, hugging me from the back. He even placed his head on my shoulders as he laughed a little.

"Suko na agad." Pang aasar nito sa tenga ko. "Weak mo naman, Ellie ko."

Natawa pa ito kaya siniko ko siya ng mahina. Napaaray siya pero agad natawa at mas hinigpitan ang yakap sakin. Ngayon ay ang mukha ay nakatabon na sa leeg ko, I can even feel him sniffing it kaya natigilan ako at pinagtaasan ng balahibo.

Damn it, his hot breath is such a contrast to the cold wind and water. It's making me shiver.

"Suntukan nalang, ano?" Hamon ko dito kaya natawa siya at mas siniksik ang mukha sa leeg ko, mas niyakap rin ako ng mahigpit.

"Pass, lugi ako. Masakit ka manapak, Ellie ko." Tumatawang sabi nito. "Wrestlingan nalang, ano."

"As if I can defeat you on that." Sabi ko at napairap pa.

"Willing ako magpatalo." Sabi nito at iginalaw pa ang kamay na nasa tiyan ko. He caressed it softly, hindi ko tuloy alam kung nakikiliti ako or kinikilabutan dahil sa marahang galaw non sa tiyan ko!

"That's not fair." Sabi ko kaya natawa ito.

"Nothing's fair." Sabi nito kaya napatango ako. Nothing really is fair.

Natahimik na kami pagkatapos noon, I just let him hug me and place his head on my neck while I stare at the dark ocean. We both enjoyed the calmness of the surroundings.

After that, we decided to sleep already. This time, no more pillows in our middle. Hindi kasi namin iyon inalis kagabi.

Kinabukasan ay maaga kaming nagising to prepare for our trip. We're gonna go snorkeling and picnic lunch!

It's on an Islandum Sunbath, a beautiful white sandy island in the middle of nowhere.

That's where we'll eat lunch, mamaya pa naman iyon kaya uunahin na namin ang pag snorkeling. I can't wait.

Nang makarating kami sa shore ay nandoon na ang bangkang sasakyan namin. It's not the ordinary small one, it's big because there are even shower rooms on it.

25 travelers ang maximum people na pwedeng isamang turista. Hindi kasama sa bilang ang mga tour guide.

Kaya hindi kami nakaalis agad doon, waiting for the others.

"I think it's not that far." Sabi sakin ni Aziel when we stood beside the railings.

"I think so too."