"love is always bestowed as a gift-freely, willingly, and without expectation. we don't love to be loved; we love to love. "
- lea buscagliaso tapos na... pwede nyo na ba akong ihatid sa naia? pinagbigyan ko na kayo mga brah sa gusto nyo na makita ko sya bago ako aalis... - doc izabella
brah, magpaalam ka sa kanya... you have to and we urge you to say goodbye to her para alam nya na uuwi ka na ng new york para may proper closure na kayo at di nya iisipin na gino ghost mo na naman sya. -gov riri
oo nga brah! nagpakita ka kasi sa kanya nong dumating ka kaya dapat magpakita ka rin bago aalis... - major gel
walang nagawa si doc izabella kundi ang sundin ang mga brah nya dahil ayaw ibigay ni major gel ang passport nya...
pagpasok nya sa clinic ni doc jemalyn...
doc jemalyn: naligaw ka yata!
doc izabella: ikaw talaga ang sadya ko... i just want to....
di na tinapos ni doc izabella ang gusto nyang sabihin kay doc jemalyn na uuwi na sya ng new york dahil sa nagsimula ng namumuo ang mga luha nya... instead she come near to her and hugged her tight then kiss her forehead...
after a little while, she said, "flight ko na pabalik ng new york an hour from now kaya dumaan ako dito to see you..."
doc jemalyn: no need to... sanay na ako sa panggo ghost mo... can i excuse myself na? i need to see my patient pa...
agad naman binitawan ni doc izabella si doc jemalyn at hinayaan itong lumabas sa clinic nya...
she composed herself bago lumabas sa clinic. pagkasakay nya sa kotse, agad nyang sinabihan si major gel na ihatid na sya sa naia...
di na tinanong nina major gel at gov riri si doc izabella sa kung ano ang namgyari sa loob ng clinic... halata na sa mukha ng brah nila na di maganda ang tagpo sa loob ng clinic...
they both chose to remain silent while on their way to the airport...
si doc jemalyn naman tinawagan ang beshy nyang si engr thirdy dahil instead na mag rounds sya, she went on the other exit door ng ospital at nagtungo sa sb...
Di mo ba nakikita?
Tapos na ang kabanata
Pagbukas ng bintana, nakadungaw mga tala
Lungkot ay lumisan naKung usapang seryoso ang kailangan mo
Pasensya na't 'di ko maibibigay
'Wag magmakaawa, wala kang mapapala
Wala na 'kong balak magbalik at lumuhaImposible, imposible
Sa pelikula lang 'yan nangyayari
Ang simple, ganu'n lang kasimple
Hinding-hindi mabubura ang nangyariParang ayoko na, ah
Ayoko na ata, ayoko na nga
Ayoko na ata, ayoko na nga
Ayoko na ata, ayoko na nga
Sa 'yo, oh-oh-oh-ohwow! ano yun? para saan pa? just a hello sa di inaasahang pagkakataon tapos goodbye na ang kasunod? ganon lang yun? di man lang nanuyo? nasaan na ang galawang izabella? nakapag new york lang, hindi na marunong manuyo? it's a bullshit! damned you, izabella ong!
hwag na hwag na syang magpakita sa akin dahil okay na ang buhay ko nong hindi na ako nya binalikan o kahit tawag man lang. i hate her besh!
masaya na ako with bea... naging masaya kami before she died and more than enough na for me ang memories ko with bea kaya di na ako naghanap ng bagong mamahalin at di na ako muli pang iibig kaninuman!
BINABASA MO ANG
90 days with you
Fanfictionwhat will you do if you are just given 90 days to spend with the person you look forward to be your home? let's check if our main characters in this story will spend it wisely or carelessly...