90 days with you

day 22

"love is always bestowed as a gift-freely, willingly, and without expectation. we don't love to be loved; we love to love. "
- lea buscaglia

"welcome home hon!" bati ni ayumi kay doc izabella na kararating lang ng bahay sabay yakap...

yinakap sya pabalik ni doc izabella and left and kissed her then said, "how's everything hon? "

"so far wala naman nagpasaway dito sa bahay at sa business... naihanda ko na lahat ang mga kailangan mo pati sa mga bata hon ah... ikaw na muna bahala kay baby aiza... tulog pa kasi. may meeting ako sa mga department head at 8." sagot ni ayumi kay doc izabella then sumakay na ng kotse matapos nag iwan ng halik sa kanya.

pumanhik na agad si doc izabella to check baby aiza...

hinahaplos haplos nya ang mamula mulang pisngi sa mahimbing na natutulog ng si baby aiza... in awhile, she planted a gentle kiss on her cheek then pinisil pisil ang mga smooth and little fingers nito...

few minutes later, doc izabella went to her mini office adjacent to the room where baby aiza had a sound sleep...

she then turned the music video tv station on after freshen up... she's always like that bago sya magtrabaho for her dad's business in the morning and tuloy tuloy na yan until hospital duty nya from 4pm to midnight...

tahimik lang syang nanonood ng music video while sipping her brewed coffee until her mind wandered again to the past events of her life way back to the most struggling years... yung nagpapasalamat na lang sya sa poon kung makakuha sya ng tulog at magising the next day... yung makapag deep sigh sya dahil nagawa nya ng tama ang mga bagay bagay sa business ng dad nya at kung nagampanan nya ang role nya as ina at ama ng mga kapatid nya sa ama... yung kahit pa man di naaayun sa gusto nya ang resulta ng ginagawa nya o kaya ay uuwi syang worn out pero kapag sinasalubong sya ng ngiti at yakap ng mga kapatid, all those tears... all those failures... all those wanting to overturn her decision sa pagpili ng new york over pinas ay natatabunan at sasabihan nya ang sarili na, "onto the next day self... somehow, we made it thru the rain... tyaga lang at tapang, makayanan mo din iraos kung ano man ang mga hamon na haharapin mo bukas sasamahan lang natin ng breathe in breathe out at dasal... kaya mo yan self! kakayanin mo para sa umaasa sayo... your success self will give them a better and more comfortable life and their happiness and success will be yours too..."

maya maya, nabaling ang atensyon nya sa batang kumalong sa kanya at yumakap ng sobrang higpit na may kasamang mga halik sa mga pisngi nya then said, "i missed you mama so much..."

yinakap ni doc izabella pabalik si baby aiza at hinalikan ang ulo nito then replied, "i don't missed you baby... " na nagpamaktol sa bata na may kasamang crossed arms...

"i don't missed you only because i do love you so much too baby..." dagdag nya na nagpa giggle sa bata at nagpayakap ng so tight sa kanya...

doc izabella: let's have breakfast at kfc! how do you like that?

baby aiza: that sounds interesting mama! let me have a shower first...promise, i'll be very very quick...

di pa nakasagot si doc izabella, bumaba na at tumakbo papuntang shower room ang bata kung kaya napako na naman sa tv screen ang mga mata nya. muli na naman naglakbay ang isipan nya sa mga alaala nya with doc jemalyn na nagpapaluha sa kanya...

sa isip nya, "that was and will be the last homecoming i ever did in my whole life. di na talaga pwedeng dugtungan pa kahit as friends lang or kahit civil lang kami.  ang mahalaga nasabi ko na sa kanya what i was up to that led me to ghost her... may mga relasyon lang cguro na better treat your ex as stranger and your ultimate enemy than being friends... all my efforts to patch things between the two of us went to naught and it's not helping to both of us kaya hahayaan ko na yun na iwanan sa nakaraan kaysa ipilit ko pa at pipilitin syang kaibiganin ako kahit ayaw na nya... ayaw na nya so let it be...