90 days with you

s02dwy09

"love is always bestowed as a gift-freely, willingly, and without expectation. we don't love to be loved; we love to love. "
- lea buscaglia

a/n

ito muna bago mag scroll down to feel the scenes below...

a night before doc izabella's 2nd kidney transplant, she had made a lot of request from her wife as if it was their last night of being together...

she requested  her to sing the songs they loved to sing when they were 7... of course doc jemalyn still use ukelele

naging sentimental ang mood nang kinanta na ni doc jemalyn ang kahit maputi na ang buhok ko... tagos sa buto ang mensaheng hatid nito sa kanilang dalawa... alam ni doc jemalyn na it will hurt them both but she still sang this song to remind her wifey na she wanted to grow old with her and to keep her promise to live the longest with her...

Kung tayo ay matanda na, sana'y 'di tayo magbago
Kailan man, nasaan ma'y ito ang pangarap ko
Makuha mo pa kayang ako'y hagkan at yakapin, mmm
Hanggang pagtanda natin?
Nagtatanong lang sa 'yo, ako pa kaya'y ibigin mo
Kung maputi na ang buhok ko?

Pagdating ng araw, ang 'yong buhok ay puputi na rin
Sabay tayong mangangarap ng nakaraan sa 'tin
Ang nakalipas ay ibabalik natin, mmm
Ipapaalala ko sa 'yo ang aking pangako
Na ang pag-ibig ko'y laging sa 'yo
Kahit maputi na ang buhok ko

Ang nakalipas ay ibabalik natin, mmm
Ipapaalala ko sa 'yo ang aking pangako
Na ang pag-ibig ko'y laging sa 'yo
Kahit maputi na ang buhok ko

ayaw na sana ni doc izabella pero nakiusap si doc jemalyn pati na si liza to gamble and hope it will have a positive result instead of giving up without a try...

in short, napapayag nila si doc izabella to undergo another kidney transplant though for her, it's just a waste of time and effort dahil ramdam na nya na her end is just days or weeks away from present time with the lab tests results... ayaw man nyang tanggapin ang katotohanan pero unti unti ng naging evident ang mga sentoma na di na nagtatrabaho ang kidney na kinabit sa kanya two years ago... kulang na lang na pigilan nya ang oras na hwag na gumalaw... yung wala munang nakaraan at hinaharap. yung gusto muna nya ang oras ay manatili sa kasalukuyan para damhin ang bawat sandali na kasama ang mga taong ayaw nya sanang iwanan ng tuluyan...

she even requested to her nephrologist na uuwi muna sya sa bahay even just for a week to spend quality time with her loveones...

baby aiza also played an important role in convincing her to have it a try... sinabihan kasi nya ang mama izabella nya na kung tuluyan na nga nyang iwan sila lahat, mas mabuti pang mauna na sya...

kinantahan pa sya ni baby aiza at liza ng a song for mama while playing a ukelele na umusig sa konsiyensya nya sa hindi na sana susubok pa ng isa pang transplant...

may lalong nakonsiyensya si doc izabella nang walang tigil sa kakapatak ang mga luha ng anak sa mga pisngi nito at di nga ito nagpatinag sa mga luhang hindi na nya kayang pigilan sa pagbagsak... tuloy tuloy lang sya sa pag-awit kahit paputol putol man...