( Zaw )
အခ်စ္ဆိုတာ သူဝင္လာမယ္ဆိုၿပီး
ႀကိဳမေျပာထားတတ္ဘူး...
မနက္ခင္း လင္းလင္းမွာ ခ်န္းေလးက စိတ္ၾကည္လန္းစြာ
နိုးထလာသည္ အိမ္ပိုင္ရွင္ေတြ မထေသးတာမို႔ သူတို႔အ
လုပ္သမားေတြကဘဲ ေစာေစာထၿပီး အလုပ္မ်ားကို စတင္
လုပ္ေဆာင္ၾကသည္
ခ်န္းေလး ထမင္းစားခန္းနားကို အမွတ္မထင္ျဖတ္
သြားမိတဲ့အခါ အိမ္ႀကီးရွင္က သူ႔ကိုေတြ႕သြားခဲ့သည္
"ခ်န္းေလး"
တစ္စုံတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခ်ိဳသာတဲ့အသံေၾကာင့္ ၾကည့္မိေတာ့
တျခားသူမဟုတ္ အိမ္က အိမ္ႀကီးရွင္ပင္ျဖစ္သည္
ဂ်ယ္မင္းေမေမသည္ အေတာ္လွေသာ အမ်ိဳးသမီးပင္ျဖစ္
သည္ မနက္ခင္းတစ္ခုမွာတင္ သူမက ခ်ိဳသာတဲ့အျပဳံးေတြ
ေပးေတာ့ အလုပ္ကိုလုပ္ခ်င္စိတ္ျဖစ္ေစသည္
က်က္သေရရွိလြန္းတဲ့ ဒီအမ်ိဳးသမီးဟာ နာဂ်ယ္မင္းရဲ႕ အေမ
ဆိုတာ ယုံခ်င္စရာရွိသလို ယုံခ်င္စရာလည္းမရွိ
"ဗ်ာ"
"လာဦး သားေလး"
ခ်န္းေလး ျမန္ျမန္ဝင္သြားမိသည္
"ဒီနို႔ခြက္ေလးကိုေလ သားကိုကို ကိုသြားေပးလိုက္ေနာ္အ
ေပၚထပ္ညာဘက္က ေထာင့္ဆုံးအခန္းမွာ"
"ကြၽန္ေတာ္ကလား"
"အင္းေလ သြားေနာ္"
ခ်န္းေလးစိုးရိမ္မိတာက နာဂ်ယ္မင္းက မေန႔ကလည္းသူ႔
ကိုမၾကည္အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္သြားတာမို႔ မနက္ခင္းႀကီး သူ႔
ကိုျမင္လို႔ စိတ္ခုသြားမွာစိုးရသည္ နာဂ်ယ္မင္းကသူ႔ကို
ၾကည့္မွမရတာကို
"ဟုတ္ကဲ့ သြားလိုက္ပါ့မယ္"
နို႔ခြက္ေလးကိုကိုင္ကာ မဖိတ္က်ေအာင္ ေသခ်ာကိုင္ထား
ရင္း တစ္လွမ္းခ်င္းလွမ္းတက္သြားခဲ့သည္
အန္တီေျပာတဲ့ ညာဘက္ကေထာင့္ဆုံးအခန္းေလးကို
ရင္တမမနဲ႔ တံခါးသြားေခါက္မိသည္
"ဘယ္သူလဲ"
အခန္းထဲက အာဏာသံပါတဲ့ အသံေၾကာင့္ ခ်န္းေလးလန္႔
သြားမိသည္ အသက္ဝဝရွဴ လိုက္ရင္း
YOU ARE READING
အခ်စ္ဆိုသည္မွာ... { အချစ်ဆိုသည်မှာ ...}
Fanfictionအခ်စ္ဆိုသည္မွာ မေခၚဘဲေရာက္လာသလို အခ်စ္ဆိုသည္မွာ မနွင္ဘဲထြက္သြားတာမ်ိဳး လူသားတိုင္းရဲ႕ နွလုံးသားရွင္သန္ရာသည္က အခ်စ္... (NCT 00 line) [ Hyuckmin ] [ Renmin ] (U+Z) အချစ်ဆိုသည်မှာ မခေါ်ဘဲရောက်လာသလို အချစ်ဆိုသည်မှာ မနှင်ဘဲထွက်သွာ...
