Our Sweet Past (Completed)

OSP 22 )

"Kaden please just support me. just Understand me" Tinago ko ang pag kairita ko sa mahinahon at matigas kong Ingles

Huminga siya ng malalim at sinapo ang kanyang noo
"I am trying okay? I'm trying to understand you but I can't! Ghad!" Tumaas ang kanyang boses at hindi ko mapigilang mairita. Wala na talagang patutunguhan tong usapan nato

"Whatever kaden! No one can stop me even you. My decision is final , Accpet it"

Hindi makapaniwalang tinignan niya ako at mapait na ngumiti
"You sounds Desperate! No. You are desperate!"

Magsasalita pa sana ako nang pumagitna na si Kristine. Si shaena naman ay prenteng nakaupo lang sa sofa ngunit halata ang pagka-irita niya
"Guys stop. Sheonelle Go home and Kaden, you are very Impossible."

Agad akong tumalikod sa kanila at hindi na nag atubiling lumingon pa. I should go home Bago ko pa makalimutang kaibigan ko si Kaden. Masakit yung sinabi niya sakin. Siguro nga desperada nga ako pero kailangan niya ba talagang ipamukha yun sakin?

Padabog kong Sinara ang kotse ko at sinubukang kumalma. Kung hindi ko na mababago ang desisyon niya wala na akong magagawa. Kung hindi niya ako susuportahan sa mga desisyon ko , sa kaligayahan ko , ay bahala siya. Itutuloy ko ito meron man O wala akong mahihitang suporta sa kanya.

Pinaharurot ko na ang kotse ko. Bukas na ang flight ko, kailangan ko ng mag impake. Napangiti ako sa katotohanang malapit na akong umuwi sa Pilipinas. After 5 years makakauwi na ako and after 5 years I'll meet him again, my prince. The man that I'll marry. Malapit na malapit na kitang makasama ulit. Babawiin kita sa kahit anong paraan and we will live happily ever after. Yeah men!

Napa iling ako at napatawa.
Damn! Nababaliw na ata ako.

Mabilis akong nakarating sa bahay. 8:00 na nang gabi. Tumungo ako sa kwarto ko at agad hinablot ang maleta ko. Nag patugtog muna ako ng mga Rock song bago hinablot ang mga damit ko. Hindi ko na pinili ang mga dadalhin kong damit dahil lahat naman ito ay ginagamit ko at magaganda.

Hindi ko mapigilang mag pa-head bang habang inaayos ko ang mga gamit ko. Oh yeah! Ganito talaga siguro kapag sobrang excited. Nagmumukhang baliw. Iniiwasan ko ng isipin ang mg Problema ko katulad nang kay kaden adahil alam ko na maba-badtrip lang ako.

Natigil ako sa kabaliwan ko nang may kumatok sa pintuan ko.
"Get in!"

Bumungad sa akin si mommy dala dala ang isang paper bag
"Hi mom! what's that?" Turo ko sa kulay puting paper bag na yakap yakap niya.

Ibinigay niya sakin iyon
"Open it honey"

Nginitian ko siya at kinuha ang laman ng box
"Wow! This is beautiful!" Halos isigaw ko na iyon.

Isang kulay pink na dress iyon. Walang masyadong kolorete O design pero kitang kita ang pag ka elegante nito kahit simple lang ito. This is Perfect!
"Nakita ko yan sa Mall. Kaya naisip kong ibigay sayo. You should wear it tomorrow."

Tumingkad ang mga mata ko dahil sa magandang ideyang iginawad niya.
"Aww thank you mom!" Niyakap ko siya

"Welcome baby. You should sleep now. Maaga ka pa bukas."

"Yes mom. I'll just finish packing my things then after this I will go to sleep."

Tumango siya at tumungo sa pintuan
"Goodnight mom!" pahabol ko bago niya tuluyang maisara ang pinto.

Kaagad kong tinapos ang pag eempake ko. Inihanda ko na din ang susuotin ko pati ang flat shoes ko. Nang matapos ko na iyon ay nilinis ko na ang sarili ko at agad na sumalampak sa kama.

Nakakapagod ang Araw na ito.

---------------
Nang sumunod na Araw ay maaga akong nagising. Hindi ko maiwasang kabahan kasabay nito ang kaligayahang naunuot sa puso ko. Excited na talaga ako!

Masaya akong tumungo sa banyo at ginawa ang dapat gawin doon. Nang matapos ako ay pinatuyo ko ang light brown kong buhok. Bagay talaga sa akin ang ginawa nilang pag iba sa ng kulay sa buhok ko. Bahagya kong kinulot ang dulo nito. Nag apply ako ng light make up at isinuot na ang biniling dress sa akin ni mommy.

Humarap ako sa Body size mirror ko. Namumula ang aking pisngi at matingkad din ang kulay ng aking balat. Blooming daw ako sabi nila. Siguro ay dala ito sa kasiyahang mag kikita na sa wakas kami ni patrick. Hinablot ko na ang aking kulay pulang maleta at nagsimula ng maglakad.
--------

"Take care shen! We will miss you!" Maluha luhang sabi ni shaena.

Tango lamang ang naisagot ko dahil kahit ako ay naluluha na din.

"Me too sheonelle! Talk to us always ha? Take care!" -kristine

Niyakap ko silang dalawa. Surely I will miss them a lot. Nandito na ako ngayon sa Airport. Si kristine at shaena ay andito din. Si mommy naman ay hindi na sumama dahil mag e-emote lang daw siya dito. Kaya kanina sa bahay ay binuhos niya na lahat. Halos hindi niya na ako paalisin buti nga ay nakumbinsi ko pa.

"Bring him back sheonelle" pabulong na sabi ni kristine

"I will! Don't worry guys!"

"That's the spirit!!" Sabay nilang sigaw at tawanan.

Napasimangot ako nang maalala kong wala si kaden para maihatid ako dito sa Airport. Napabuntong hininga ako. Hindi niya talaga gusto ito pero sana man lang ay pumunta dito para mag paalam man lang.

"Don't think kaden too much shen. Surely she will understand you." ani ni shaena.

Tumango lang ako at bahagya silang nginitian.

Narinig ko ang pagtawag ng flight ko. Hudyat na kailangan ko ng umalis. Binalingan ko sila ng tingin
"See you soon guys!"
Niyakap nila ako ulit
"Bye bye!"

"For patrick!" cheer ko

nagtinginan sila ni shaen at kristine
"FOR PATRICK!"

Nag wave na ako sa kanila at tumalikod na. Masaya at malungkot yan ang nararamdaman ko ngayon. Pero mas nangingibabaw parin ang kasiyahan nadarama ko.

Tumungo na ako sa Airplane at hinanap ang upuan ko. Umupo ako doon at dumungaw sa bintana.

This is it. Paglapag ng eroplano na ito, magsisimula na ang lahat. At magbabago na ang buhay ko. This is just the 1st step Patrick Santiago..

-------
A/N: Malapit ng matapos to! Hihi mga 4 chapters to go!! Lovelots!