Şeker tadında bir mahalle kurgusudur, benim yazarken amacım zihnimin biraz boşalması ve dinlenmesiydi. Umarım sizde eğlenir ve seversiniz 💛
07.05.2022
MFÖ, Sarı Laleler.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Haziran sıcağından kötü bir şey varsa o da haziran sıcağında mutfakta yemek pişirmektir.
Hava kaç dereceydi bilmiyordum ama biraz daha ocağın başında durursam buhar olup uçacaktım onu biliyordum.
Yaklaşık iki saattir yemek yapmaya çalışıyordum, çalışıyordum diyorum çünkü gerçekten beni zorluyordu.
Çok sıcaktı.
Normalde yazı severdim ama bu bunaltıcı havalarda tek içimden gelen yatıp uzanmaktı ve ben saatlerdir ayaktaydım.
Bugün bizimkilerle pikniğe gidecektik. Aslında mahallecek gidilecek bir piknikti ama biz gençler vazgeçip tek başımıza gitmeye karar vermiştik.
Ben Feryal Güneri.
İstanbul'un en eski sokaklarından biri olan Gri Sokakta yaşıyorum.
İstanbul'da kolay kolay gerçekten İstanbullu olan bulamazdınız, yani genelde çevre illerden ya da bambaşka ülkelerden taşınırlardı. Burada doğan çocukların, bir kuşak ötesi çoğunlukla farklı bir yerden olurdu ama benim hatırlanan tüm kuşaklarım İstanbul'dandı.
Öyle ki annemin ailesi de, babamın ailesi de İstanbul'da hatrı sayılan ailelerdi. Annem tam bir İstanbul hanımefendisi, babam tam bir İstanbul beyefendisiydi. Aynı şey büyükler içinde geçerliydi. Bu hanımefendi, beyefendi olayını bozan yeni jenerasyon yani abim ve bendik galiba. Hanımhanımcık bir kız hiçbir zaman olamamıştım. Delidolu yaşardım birçok şeyi.
Sızlana sızlana fırındaki pizzaları da çıkardığımda mutfakta işim bitmişti. Pizza, makarna salatası ve tarçınlı kek yapmıştım.
Malum ekonomi de pizza yemek için böbreğimizi satmamız gerektiğinden bizde her şeyi evde hallediyorduk. Yoksa bizde bilirdik hamburgerlerimizi alıp keyif yapmayı...
Mahalledeki gençler olarak birbirimizi severdik, yaşadığımız yerden midir bilinmez ama hâlâ eskiden devam eden şeyler vardı. Çoğu erkek mahalleden bir kızın başına bir şey gelse sessiz kalmaz, korurdu. Bu sadece kızlar içinde değil, bir erkek için de aynıydı. Bir zorluk olduğunda yine birleşip yardım ederdik. Bu yüzdendir ki mahallede çok olay olmazdı çünkü olursa karşılaşacakları tepkiyi bilirlerdi.
Mahallede herkesle merhabam az çok olsa da asıl arkadaş grubum öyle çok kalabalık değildi. Neşe, Umut, Hale ve Mert vardı en yakın olduğum.
Mutfaktan çıktığımda saatime bakıp salona girdim. ''Anne saat on bir oldu kalkmadı mı hâlâ bizimkiler?''
