14 Haziran 2022, otobüs yolculuğunda yazılmaya başlanan bir bölüm daha :)
Keyifli okumalar!Sınava girecek herkese şimdiden başarılar dilerim, yapın ve gelin! Umarım sonuç istediğiniz gibi olur 🌷 sizleri seviyorum ❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Renkleri severdim, özelikle canlı renklerle aram çok iyidi.
Elbise dolabımda birçok renk de elbise vardı. Renkler bana yaşadığımı hissettiyor; ruhumu tarif edilemez bir enerji ile dolduruyordu.
Şu an yola çıkmamıza yarım saat vardı ve saat dört buçuktu. Hava hâlâ karanlık olsada biz yola çıkana kadar güneşin doğacağını tahmin ediyordum.
Bavulumu akşam hazırlamıştım. Trabzon'nun havası belli olmaz, her an yağış olabilir demişti babam, bu yüzden birkaç yağmurluk ve kalın kıyafet de almıştım yanıma.
Böyle bir gezmeye gerçekten ihtiyacım vardı. Son haftalarda ruhum daralıp duruyordu.
O yeşillik, yeşilin maviye bulanışı bana iyi gelecek; yaralarımı saracaktı.
Trabzon'a gideceğim için mutluydum çünkü liseden arkadaşım Ayda da memleketinde ve tatildeydi. Bir haftalık da olsa oradaydı.
Onu Türkiye'de bulmak son iki yılda biraz zordu, genelde projeleri ve konferansları olurdu, bunun yanında aldığı davetler üzere eğitimlere de gidiyordu. Bu yüzünden sık sık yurt dışında oluyordu. Liseden sonra yollarımız ayrılsa da yine aynı şehirde oluşumuzdan sık sık görüşmüştük.
Dün gece aklıma gelmişti ve şansımı denemiştim, şansıma gerçekten Trabzon'daydı.
Yakın arkadaşınızı memleketinde ziyaret edecek olma hissi heyecan vericiydi. Hele uzun süre görmemişseniz bu daha da heyecan uyandırıcıydı.
Aslında Trabzon da otel ayarlamıştık ama Ayda bunu duyar duymaz beni söylediğime pişman etmişti. Yanına uğrayıp kaçamayacağımı bildiğim için davetini kabul etmiştim. Yoksa oteli basar bizi yaylaya çıkarırdı. Abim de onu tanıyordu bu yüzden sıkıntı etmemişti.
Enes sevinmişti bile. Çünkü Aydaların evi çoktandır merak ettiği bir yayladaydı. İnstagramda bazen paylaşırdı ve gerçekten cennetten bir parça gibi bir yerdi. Turistikti aynı zamanda.
Rahat ve güzel bir kaçamak olacağını düşünüyordum. Ve Karadeniz'in çiçeği; Trabzon'a gittiğimizde otele sıkışıp kalmak son istediğim şeydi.
Eğlenceli olacaktı. Ayda neşeli bir kızdı ve onu gerçekten çok özlemiştim.
Şimdiden gezeceğimiz yerleri ve yiyeceğimiz yemekleri düşündükçe koşa koşa arabaya binesim geliyordu.
Dolabın önünde durmaya devam ettiğimi farkedince hızlı bir şekilde üzerime siyah bir crop geçirdim, onun üstüne de ince rahat bir hırka geçirmiştim. Bacaklarıma da dar siyah bir eşofman geçirdiğimde hazırdım.
