Chapter 12

145 18 14
                                    

3rd person's Point of View

Habang pababa na si Louise sa eroplano, Bigla niyang nakita si Kenji na nag aabang at naka sandal sa limousine. Napangit siya ng kakaunti at biglang naiyak. Naalala niya ang sinabi ng kapatid na nag-agaw buhay si Giovanni. Isa sa mga mahahalagang tao sakanya. Habang papalakad siya sinalubong siya ni Kenji na naka kunot ang noo at biglang niyakap si Louise.

"Wifey. Don't cry, please? Giovanni now is fine." Sabi ng binata habang hinahagod nito ang likod. Alam niya na hindi ito ititigil habang hindi na kikita si Giovanni kaya naka isip siya ng paraan.

"Wifey. Stop crying okay? I'll take you to Giovanni. Just promise me t-tigil ka na iyak." Pinunasan niya ang basang pisngi ng dalaga at pinag masdan ito ng mabuti. Pain, sadness and fear about on what happen to Giovanni is all he can see in her eyes. She loves Giovanni just how she loves Kenji kahit na medyo hindi iyon tanggap ng binata. Pero kahit na ganon lihim niya pa ding minamahal ang dalaga.

Binuksan niya ang pintuan ng limousine at tsaka pumasok sa loob at sumenyas na paandarin na. Habang asa biyahe, wala ni isa sakanilang dalawa ang nag salita lalo na ang dalaga na walang imik at naka tulala lang sa bintana at pinag mamasdan ang mga puno na nadadaanan nila.

Kasalukuyan namang naka confine si Giovanni sa Hospital na pag mamay-ari ng Pamilya Martinez na pinamumunuan ni Kenji.

Pag dating sa Hospital ng pamilyang Martinez. Agad-agad bumaba si Louise at nag mamadaling tumakbo sa loob ng Hospital. Hinanap niya ang room ni Giovanni. Pag akyat sa 5th floor kung saan tanging mga miyembro lang ng Black Rose Gang at Reaper Gang na pinamumunuan ni Kenji at Death Gang na pinamumunuan naman ni Giovanni at ng iba pang Gang na may connection kay Louise ang pwedeng maka akyat doon. Pero kahit na pwedeng maka akyat ang iba, mahigpit padin ang pagbabantay.

Pag pasok ng dalaga agad niyang nilapitan si Giovanni na ngayon ay na coma dahilan sa pag ka tama ng baseball bat sa ulo niya. Hinawakan niya ang kamay ni Giovanni at umiyak. Hindi siya papayag na mawawala nang pakonti konti ang mga taong mahalaga sakanya.

Lou's POV

"Vanni.... Wake up... Please wake up." Mangiyak-ngiyak kong sabi. Nakakatakot, kung ang mga miyembro ko palang ang namamatay pumapatay na ako, paano pa kaya kung ang mga importanteng tao pa kaya? Edi minassacre ko na.

Habang kinakausap ko si Giovanni. Ramdam ko namang bumukas ang pinto at may yumakap saakin. At kahit di ko tignan yon alam kong si Kenji yon dahil sa amoy niya. Hawak hawak niya ang tiyan ko at hinigpitan ang pagkakayakap. Hindi ko ba alam sakanya, simula lumipat ako dito sa Korea at nag kakilala kami lagi na niya akong niyayakap sa tiyan.

"I said a while ago that tigil iyak d-diba?" Napangiti naman ako dahil kahit kailan ang sweet niya saakin. Walang araw o oras kahit na malayo na kami sa isa't isa. Hinawakan ko ang mga kamay niya na nasa tiyan ko at hinigpitan ang hawak. Sana ganto nalang, pinikit ko ang mga mata ko. Sana siya nalang... feeling ko safe ako sakanya. Feeling ko kung siya nalang ang mamahalin ko, sasaya ako sakanya. Pero siya? Sasaya ba? Kasi baka isipin niyang 2nd choice lang siya. Kung nag kaka amnesia lang ang puso edi sana nalimot ko na siya. Kumalas ako sa yakap at lumuhod sa harap ni Giovanni.

"Giovanni El Mero... don't rest too long okay? I know you can hear me... pag ka gising mo alam kong magagalit ka sa gagawin ko... I'm so sorry.." agad-agad akong tumayo at tumakbo palabas nakita ko namang ang iba't ibang miyembro nang Death Gang, Reaper Gang at Black Rose Gang. Inagaw ko ang isang Al Kadesih na galing sa Iraq sa isang miyembro ng Death Gang at tsaka tumakbo ng mabilis papunta sa elevetor. Narinig ko namang sumigaw si Kenji dahilan para tignan ko siya ng masama.

"What are you doing?! Are you going to kill them?!" Sabi niya habang pinipigilan ang ibang miyembro ng Gang para pigilan ako. Nang labo ang paningin ko at bumagsak ang madaming luha. Unti-unting lumalapit si Kenji ng dahan-dahan saakin at sakto namang nag bukas ang elevator.

"I.. need.. to.. KILL, Kenji! You don't know how I feel after seeing Giovanni la--"

"I know how you feel after seeing Giovanni laying there!.. I tried to kill again ... But something hits my head... if i killed them.. Will Giovanni open his eyes again?" Napatigil ako at nakatigil sa harap ng bukas na elevator. Alam kong hindi ang sagot. Pero gusto ko gumanti, gusto kong pag bayaran nila ang ginawa niya.

"He's not going to die. " Pinagmasdan ko ang mukha niya. His gray eyes that gives me fear everytime he's angry. Pumasok ako sa loob ng elevator at agad kong pinindot ang [Close] pero nahawakan agad ni Kenji.

"If you're going to kill them. Nothing will happen... but even though we kill them for nothing. I will still fight with you.. for Giovanni." Seryoso ang mukha niya pero hindi pwepwedeng may mangyari yon.

"No. You stay here. Protect this hospital. Alam kong kapag andon na ako, may susugod dito. Call the members of White Tiger Gang at ang iba pa. Tawagan mo na din si Victoria and say to her that im going to borrow few of her members, alam mo naman yon kailangan nag paaalam pa." Tinanggal ko ang pag kakahawak ni Kenji sa pintuan ng elevator at bumulong siya ng...

"I.. love you.."

Tuloy tuloy ng nag sara ang pintuan at nakatingin padin ako kay Kenji at lalo akong naiyak. Dahil sa sinabi niya, lalo akong lumalakas para protektahan sila..

Pag ka baba ko sa first floor ng hospital agad akong lumabas at sumakay sa Lamborghini Aventador ni Kenji. Pag kapasok ko huminga muna ako at pinaandar na. Hindi na ako mahina... Pinalakas na nila ako.. Matagal na..

Kaya humanda kayo...

-------

A/n: Hellooooo. Si Giovanni :'( Huaaa. Guys thanks for reading this chapter. ^-^ comment kayo daliiiii. XD ang next update po ay sa 28. :)

Date sa pag uupdate.

28/5/12/19/26 yan na po. !^-^

#JcSls.

The REVENGE (EDITING AND ON-HOLD)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon