Chapter 22

80 12 6
                                    

Victoria's POV

"Kenji open this fucking door or else.."

Binigyan ko ng isang malakas na push kick ang pinto para masira ito ng tuluyan.

He pushed me to my limit and that's enough. Masyado na siyang nag bibingi bingihan!

"Mwô-yo?" Mahina niyang bigkas. (Mwô-yo=What?)

Pumasok ako sa madilim na kwarto at napaka tahimik. Tila nakikiramay sa katahimikan ni Kenji ng buong mag damag.

Tanging ang tunog ng takong ko lang ang nag sisilbing inggay sa katahimikan naming dalawa.

Habang nag lalakad ako hindi manlang siya gumagalaw at nanatiling naka talikod sa akin at yakap yakap ang mga tuhod.

Naka ramdam naman ako ng lungkot dahil sa nang yayari sakanya.

He really loves that girl..

Perp bago ako makiramay sakanya, kailangan ko muna siyang kausapin ng masin sinan.

"Why did you said that?" Kalamado kong sabi.
Q
Huminto ako sa likod niya at nag crossed arms habang hawak ang papel na ibinigay ni Mr. A.D.

Ang naka paloob sa papel na iyon ay ang mga bagay na pinapatanong niya at ipina imbestiga niya.

"Said what, Victoria?" Inosente niyang tono ang ginamit niya sa pag tatanong sa akin.

Nag maang-maangan pa ang lokong to ah nakakainis na!

"Stop acting like you didn't know what you have just said on the meeting." Matigas kong sabi.

Alam ko namang masakit masaktan.

Kasi naranasan ko din iyon noon..

"Oh,"

He slowly turned around and give me a weak smile.

A smile with a pain and sorrow. I tried to step forward to hug him and comfort him but he just raised his hand to stop me.

"Don't come near me I might do something to you." Sabi niya.

I watched him wiping his tears. Luha na kahit kailan ako lang ang nakakakita.

Tila parang may tumutusok naman sa puso ko dahil sa nang yayari kay Kenji ngayon.

This is not the Kenji I knew..

"Okay. Pero kailangan mong bawiin ang sinabi mo kanina."

Kahit na lulungkot ako para sakanya, galit padin ako.

Hindi ko kayang mag handle ng madaming Gangs Groups. Ang White Tiger pa nga lang ay hirap na ako, pano pa kaya ang madami? Edi losyang na ako?!

"I can't."

What?! THAT'S A STUPID ANSWER! ano yon? Everyday akong puyat? Pagod? Dahil lang sa pag momonitor at pag iisip ng paraan para matalo ang mga kakalaban sa akin?!

Itong pang dalawang kilong eyebags pa nga lang pangit na ako, pano pa kaya kapag dumag dag pa ang stress dahil sa putspa'ng gang groups na iyon?

Balot na siguro ng itim na eyebags ang pisngi ko nun no!

"Mi-chin-sae-ki-a! Bawiin mo! I can't handle all that stupid gangs! Papapangitin mo ba talaga ako? Pwes ngayon palang panalo ka na dahil na i-stress na ako sayong puny*ta ka!" Galit kong sabi. (Mi-chin-sae-ki-a= You crazy)

Imbis na magalit tumawa lang siya ng marahan at tumayo. He's wearing a black shorts with a white shirt.

Kakaiba ang aura niya ngayon. It's black, i can't see it but i can feel it.

The REVENGE (EDITING AND ON-HOLD)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon