The REVENGE (EDITING AND ON-HOLD)

Chapter 30

Seth's POV

"Seth! I said open this door!" Sigaw ni mama sa akin.

For what? Para mas lalo akong mangulila? Na mas lalong ipamukha sa akin ng mundo na nawala nanama siya? Na wala manlang akong nagawa bago siya mawala?

Sa kwarto pa nga lang pina mumukha ng wala ng pag asa sa labas pa kaya? Nang aasar din pala ang tadhana.

"Buksan mo to baby please? Nag mamakaawa si mama... buksan mo na." Pag lalambing ni mama.

Pero tila bingi yata ako at naka titig lang sa litrato ni Louise na stolen shot noong bata pa kami.

Kung alam ko lang.. kung alam ko lang na dadaan lang pala siya ulit sa buhay ko e di sana grinab ko na ang chance para sumaya siya ulit sa piling ko.

Tinunga ko ang isang Jack Daniels saka napapikit ng mariin.

"Iniwan mo na ako nung una tas ngayon iiwan mo ulit ako?" Sabi ko sa litrato.

Mukha man akong tanga, tyaga tyaga nalang. This picture is the only thing I have now. Kaya itatabi ko to at iinggatan.

Pinag masdan ko ang ngiti niya sa litrato at tila nahawa ako. Tila may kirot naman akong maramdaman ng maalala ko ang ngiting binigay niya kahit kanino.

Ngiting ako lang nakaka kita noon.

"Alam mo ba yung araw na pumunta ako sa cafeteria? Yun na yung day na gustong gusto ko ng bumalik sayo.. Kasi nung asa Korea ka tumawag ako sayo tapos iba ang sumagot. Tinawag ka pa nga niyang 'Wifey'. Hindi ko nga alam kung sadya ba 'yon o nag kataon lang. Pero two things is on my mind ng marinig ko ang pag tawag niya sa tawagan niyo. Guilt and pain. Hindi ako ma guguilty kung hindi kita iniwan.. I'm not in the pain right now kung hindi kita pinakawalan.. In the second time." Napapikit ako ng mariin saka hinilot ang sentido ko.

Do I need to suffer like this? Kailangan ba araw araw pinag babayaran ko ang kamaliang nagawa ko noon at ngayon?

They know as 'Seth The Playboy' pero sa likod ng lalaking cool at pala asar. Iaang lalaking nag aantay sa babaeng minahal niya noon hanggan ngayon.

I did mistakes. Hindi ko itinatangging may pag kakamali ako. I hurt her and her family because I've promised to take care of her and lover her forever. Pero anong ginawa ko? I just wasted the chance to be with her at nakipag halubilo sa mga maimpluwensyang tao.

Kung lumabas 'man ako sa kwarto ko ngayon sana may bala ng tumama sa puso ko para matapos na to.

"Son. Talk to us. Please? Ayaw ko ng maulit ang pag suicide mo noon." Sabi ni mama habang ginagalaw ang door knob dahil sa hindi ito mabuksan.

"Mom? Can you just leave me alone? Just for today?" Sabi ko sakanya. I know she can hear me right now nasa gilid ko lang kasi ang pinto.

"Seth! Nung isang araw mo pa 'yan sinasabi!"

"Then, I don't want to repeat it again." Malamig kong sabi.

Napasandal ko ang ulo ko sa pader pumikit nalang. Sa mga oras na to, I feel the time running so slowly. Hindi ba pwedeng dalian na lang ang oras? Para andoon na ako sa future na hindi na nasasaktan?

"Seth.." I smile nang may tumawag sa kabila ng pinto. Pero hindi si Louise 'yon.

"What are you doing here?" Malamig kong tanong.

"I've already heard the news about Louise... So I want to comfort you" Sabi niya.

"Just go." I said with a cold tone.