SHAILAGH

BÖLÜM 6

Ertesi sabah Donaghy'ın Kral oluşu tüm Krallıkta duyulmuştu. Ve bu durum saraydaki kimsenin hoşuna gitmemişti. Çünkü gece alınan karar doğrultusunda Donaghy'ın zaten Kral olduğu törene kadar söylenmeyecekti. Odadakiler dışında kimsenin yeni Kral'dan haberi yoktu. Deema'nın bile. Peki kim halka yeni Kral'dan bahsetmişti? Odadaki hain kimdi?

Odadaki herkes sorguya çekilmişti. Ben hariç. Açıkçası sorgulanacak vaktim olmamıştı demek daha doğru olurdu. Çıkan haberlerden sonra sarayın etrafındaki büyünün daha hızlı bir şekilde örülmeye başladığını öğrenmiştik. Bu da demek oluyordu ki Donaghy'ın Kral olmuş olması onları planlarından alıkoymayacaktı, aksine onları daha da teşvik etmiş olacaktı. Donaghy, saray sınırları içerisinde kaldıkça hayati riski artacaktı. Ancak saray dışında da daha güvende değildi.

Ancak yine de risk almamız gerekiyordu. Bu yüzden Donaghy'ı saraydan çıkarmakla görevlendirildim. Görevim; Donaghy'ı saray tehditlerden arınana kadar dışarıda güvende tutmaktı. Yanıma zor da olsa Hunter'ı alabilmiştim. Biz sarayda yokken Donaghy'ın yerine kararlar alabilmesi için Prenses Deema görevlendirilmişti. Deema her ne kadar ondan saklananlar yüzünde çok öfkeli olsa da kardeşinin iyiliği için görevi kabul etmişti. Donaghy'ın yerini ondan iyi kimse dolduramazdı; bunun herkes farkındaydı. Nereye gideceğimizi sadece Deema'ya, bir de Kral ve Kraliçe'ye söylemiştim. Başka bir bilgi sızıntısı riskini göze alamazdım.

Tüm bu olup bitenlerde yanımızda olan annemle vedalaşamamıştım. Çünkü her şey çok hızlıydı, sürekli tetikteydim. Sanki her an birisi karşımıza çıkacaktı ve Donaghy'a zarar verecekti. Ayrıca yanımızda Hunter'ın da olması iyi olduğu kadar kötüydü de. Ona çok değer veriyordum ve ona herhangi bir zarar gelmemesi için bir gözüm aynı zamanda Hunter'daydı. Biliyordum ki o da benim için aynı şeyleri düşünüyordu.

Ama Donaghy ne düşünüyordu bilmiyordum. Tüm olan bitenleri derin bir sessizlik içerisinde takip ediyordu. Birlikte odasından önemli eşyalarını alırken, üstündeki kıyafetlerini çıkarıp altına özel kıyafetler giydirirken hiç konuşmamıştı; yüz ifadesi hep sabitti. Sadece ailesi ile vedalaşırken birkaç cümle etmiş, en uzun cümleleriyse Deema'ya kurmuştu. Deema ve Donaghy her ne kadar birbirlerine mesafeli gibi dursalarda bu sarayda birbirlerinden başka kimseyi birbirlerini sevdikleri kadar sevmediklerini biliyordum. Sahip oldukları bu kardeş ilişkileri beni her zaman bir kardeş özlemine boğardı.

Sonuna her şey hazır olduğunda şöför koltuğunda oturuyordum. Yanımda Hunter vardı, Donaghy arka koltukta oturuyordu. Orduda üstlerin arabası olduğu ve diğerlerinin at binmesi gerektiği için sonunda araba konforuyla seyahat etmek oldukça güzeldi. Ayrıca bu araba özel bir araçtı. Oldukça sağlam bir zırhı olan, lastiklerinin patlama olasılığının düşük olduğu, bagajı oldukça büyük, yakıt ihtiyacı oldukça az olan bir araçtı. Dışarıdan bakıldığındaysa biraz parası olan birinin almış olabileceği normal bir araçtı. Tam bizim ihtiyacımız olan araçtı kısacası.

''Cam kenarına yakın oturma, hafif kambur dur,''dedim dikiz aynasından Donaghy'a bakarak. Hızlıca dediklerimi uyguladı.

''Yarın akşama doğru varmış oluruz. Sabaha karşı bir mola vereceğiz ve bir daha durmayacağız, çok sıvı tüketmemeye bakın,''dedim.

Hunter'a döndüm. Yüzü ciddiydi. Dimdik duruyordu ve sağ eli belindeki silahındaydı. Birlikte ya da ayrı ayrı birçok göreve çıkmıştık ancak hiçbirinde bir Kral'ı korumamız gerekmemişti. Heleki de hayatı tehlikede olan yeni bir Kral'ı. Donahgy'ı tanımıyordu, gözünde Kralıydı ve bu yüzden de gergin olduğunu biliyordum. Bakışlarımız kesiştiğinde samimiyetle gülümsedim. Aynı şekilde karşılık verdiğinde tekrar yola odaklandım.

Yolculuğumuzun beşinci saatine girerken saat gece yarısını gösteriyordu. Arabada, saatlerdir kimseden ses çıkmıyordu. Hunter, yola odaklıydı ve tetikte duruyordu. Donaghy ise oturuşunu hiç bozmamıştı. Yol boyunca birkaç defa dikiz aynasında bakışlarımız kesişmişti.