Sevdi ve sevdiğini söyledi. Sordu babaannesine kıyamet diye bir şey var mı diye. Var dedi. Var da görme dedi. Kıyamet sen birini sevince hatırlatır kendini sana ve sonrasında yavaş yavaş üflerler o sura ve sonra başını sakındığın dam yıkılıverir üstüne. Her şey tersine döner, annenden emdiğin sütü geri kusarsın, babanın aldığı oyuncak parçalanarak bölünür. Okulda ezberlediğin ne varsa aklından silinir. Gözlerinden renkler anlınır her yeri gri görürsün. Gittiğin yolları tersinden yürümeye başlarsın, sevdiklerinden bir bir nefret edersin, umudunu yitirir hayata küsersin ve o zaman anlarsın ki kıyamet koptu. İnsanlardan uzaklaşırsın ve aslında insanlardan uzak kalman gerektiğini anlarsın. Bir şeyleri yaparken, sonunun sana zarar getireceğinden eminsen yapma. O anki mutluluğu, ömrünün sonuna kadar çekeceğin sıkıntıya tercih etme. Kıyamet sadece dünyanın yok olması değil. Eğer herhangi bir değerini kaybedersen işte o zaman kıyametin kopmuş oluyor. Kıyamet aslında kaybetmektir kaybolmaktır. Ömrünü kaybedersin, nefesini hayatını, hayallerini mesela..kaybettiğin en kıymetli şeyi farkettiğinde kıyametin koptu anlamına geliyor. Bu yüzden hayatında sana iyi gelen bir şey varsa ona sımsıkı sarıl. Kaybolmasına ihtimal dahi verme. Kaybolmasını sağlayacak bütün olanakları yok et.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FERİDE
Short Story"13 yaşında güzeller güzeli bir çocuktur Feride... •Şu an siz bu satırları okurken bir çocuğun daha gelin olduğundan şüphem yok! İçerisinde soluduğumuz bu ülkede "182.000 yazı ile yüzseksenikibin" çocuk gelin var. Buna dur diyebilecek kadar güçlü b...
