(YAZARDAN)

4.9K 61 2
                                    



    "Uzaklarda bir yerlerde hiç tanımadığımız insanlar var bizim ile aynı duyguyu taşıyan ve bizim gibi düşünen. Onlar ile duygularla buluşmanız ve buluşmamız dileklerim ile..."​​​​​​​​​​​​

Gece saatleri hep ıssız olur tıpkı sensiz kaldığım o ilk an gibi. Kimseye bir şey sormayı ve kimse ile konuşmak istemez insan yüreği. Sende kalan bazı şeyler ile avutuyorum kendimi, mesela bugün tam senin beğendiğin gibi yani senin gözlerinin beni görmek istediği gibi giyindim. Üzerimde sarı tişört ve siyah pantolon, birlikte aldığımız ayakkabıyı da giydim. Bugün bir tuhafım, sanki her günden iki saat erken uyandım. Biraz soğuk hava ve ayaklarım üşüyor. Sana ait olan birkaç parça eşyadan ibaret bir evin içerisinde öylece kalmak gibisi var mı dersin? Ben böyle düşünmedim hiç yani istediğim tam da bu değildi. Ben aslında düşünmedim hiç sadece istediğim tek bir şey vardı, bana sahip olman! Kendimi sana emanet etmek, oysa çok sadık ve emin biri olarak tanımıştım seni. Sahi insan emanete ihanet eder mi? Kızıyorum bazen sana, öyle sana dediğime de bakma kendime kızıyorum aslında yani içimde ki sana! Hayatımı mahfeden birine hayatım dedim anlayacağın. Her şey tam yolunda giderken, ömür boyu duymak istemediğim o cümleyi duydum senden. Bitti! O kadar rahat ve o kadar cesurca söyledin ki bunu, sana kıyıp, seni kırıp itiraz bile edemedim bağışla...

İlk bölüme kendi yazımı bırakıyorum☺️
Feride'nin öyküsü bir diğer bölümde başlıyor.
Umarım içinizde bir yerlere dokunurum..

FERİDEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin