Bratnia Dusza||Minsung ff||

15

-Ey idziemy do domu?-zapytał Han.

-Została tylko jedna lekcja, dasz radę.

-ALE MI SIĘ NIE CHCE.

-Nie zachowuj się jak dziecko.

-Głodny jestem, chce coś zjeść.

-To kup sobie coś w sklepie.

-Nie mam kasy.

-To ci kupię.

-NA PRAWDĘ?

-Tak.-Powiedział Minho i poczochrał swojego chłopaka po włosach.

-Dziękuję.

-Co ci kupić?

-Jedzenie.

-No ale jakie?

-Dobre.

-Eh dobra choć ze mną.-Lee złapał Hana za rękę i poszli razem do sklepu. Jisung wybrał sobie jakąś drożdżówkę i zjadł ją.

-Już? 

-Nie, chcę do domu.

-No Han ,zaraz będzie dzwonek, jak wyjdziemy tak po prostu ze szkoły to się zorientują.

-No to na lekcji powiem ,że źle się czuję a ty pójdziesz ze mną, i w tedy uwierzą.

-Każe ci pójść do pielęgniarki.

-No i pójdziesz ze mną.

-No dobra, ale co powiesz pielęgniarce?

-Powiem że musze iść do domu bo się bardzo źle czuje i że musisz mnie odprowadzić.

-Dobra może się uda.-Odpowiedział Lee i obaj poszli na lekcje.

-Usiądź obok mnie.-szepnął Minho.

-Oczywiście.

Minęło 15 minut lekcji i chłopcy zaczęli realizować swój plan. Han podszedł do nauczyciela i powiedział że mu słabo, poprosił go czy może z nim pójść Minho, Pan się zgodził i obaj wyszli z sali.

-Mówiłem że się uda.

-Dobra idziemy do tej pielęgniarki?

-Nie, po co?

-No ok, to spierdalamy do domu?-zapytał Lee.

-Zgadza się.-odpowiedział mu Jisung i obaj wyszli ze szkoły.

-Daj rączkeeee-Han podszedł do Minho i patrzył się na niego proszącym wzrokiem.

-Co ci?

-Kocham cię.-powiedział do niego i przytulił go.

-Ja ciebie też, ale wszystko na pewno okej?-dopytywał się starszy.

-Nie, od momentu kiedy zapytałeś się o związek jestem bardzo szczęśliwy.

-Nie dziwię się.

-EY , MOJA SIOSTRA DZIŚ WRACA.-uświadomił sobie Han.

-OMG, JEDZIEMY PO NIĄ?

-Masz prawo jazdy?

-No, tylko auta nie mam.

-CO TY GADASZ.

-No, nie pamiętasz jak się chwaliłem że zdałem za 1 razem.

-Nie.

-To było pewne.

-Dobra dzwonie do niej gdzie jest.-oznajmił Han po czym zadzwonił do siostry.

-Halo?-usłyszał głos z telefonu.