GÜNEŞ EVİ (bir vampirden daha fazlası...) #wattys2015

yanlış seçimler

Günler hızla ilerliyor ve ellerim hızla iyileşiyordu. Neyse ki biz vampirlerin normal insanlara nazaran daha dirençli ve olağan üstü bir yaratılışımız vardı. Bazen dönüştüğüm güne lanet ediyorum, bazen ise daha önceden bu deneyimi yaşamak isterdim diye düşünüyorum. Güneş evine geleli 1 ayı geçiyordu. Tamamen buraya ve sürecime adapte olmuştum. Bazı derslerde diğer arkadaşlarımı oldukça geride bırakmıştım. Ruh ile ilgili hala bilinmezlerimiz olsa da oldukça yol kat etmiştik. Buda okların bana dönmesine neden olmuştu. Bazıları yine arkamdan konuşuyordu, bazıları ise iğneleyici bakışlarını üzerimden eksiltmiyordu. Buradaki ilk kavgamda öfkeme yenik düşerek alice denen kıza kafa atmıştım ve burnunu kırmıştım. Yinede olay dan sonra arkadaşları ile birlikte uğraşmaya devam ettiler. Ama bu sefer öfkem kontrol altındaydı. Kevın sayesinde.

Kevın, işte bu konu biraz karışık. Birkaç hafta önce, yani babamın bana notunu gönderdiği gün öfke nöbeti geçirmiştim. Tuhaf ama bu bizi yakınlaştırmıştı ve anladım ki o da benden hoşlanıyordu. Fakat ilerleyen günlerde aramızdaki şey (bir ilişki mi bilemiyorum) bir ileri bir geri şeklindeydi. Sanki kendinle savaşır gibiydi. Benden uzak duramıyor ama yaklaşamıyor da. Adeta uzaktan seviyordu, sanki ona karşı boşmuşum gibi, sanki bir adım atıp onu durduran engellerden atlasa ona koşmayacakmışım gibi. Sanki ona aşık değilmişim gibi...

Banyomdaki küvete ılık suyun içerisinde uzanırken, gevşemem ve rahatlamam gerekirdi. Fakat ben bu düşüncelerle depresif bir ruh haline doğru sürüklüyordum kendimi. Hemen küvetten çıktım ve suyun akıp gitmesi için, deliği tıkadığım kapağı kaldırdım. Su yavaş yavaş azalırken üzerime havlu sarıp banyodan çıktım. ilk önce mini buzdolabımdan iki paket kan torbası aldım ve çabucak bitirip çöp kutusuna fırlattım. Daha sonra üzerime kısa beyaz şortumu ve beyaz "sevilmek için sev" yazan tişörtümü giydim. Saçlarımı kuruttum ve hafif dalgalı yaptım. Pürüzsüz olan yüzüme bir şey sürmeme gerek yoktu bende biraz eyeliner ve rimel sürdüm. Hafif vişne çürüğü rengindeki rujumla birlikte oldukça çekici olmuştum. Bugün günlerden pazardı ve bizim için tatildi. Güneş evinden mezun olmadan hiçbir öğrencinin çıkmasına izin yoktu. fakat yeni keşfettiğin gücümle birlikte bu benim için sorun değildi (en azından ben öyle umuyordum). Kevın ile çalışmalarımız sırasında ruh ile ilgili oldukça özel bir şey öğrendik. İkna yeteneği. Oldukça zor ama etkili. Gözlerinin içine bakarak odaklanıyorsun ve ne yaptırmak istersen ona söyleyip tekrar ettiriyorsun. Bunu yapmayı öğrendiğimizde kevın oldukça tehlikeli ve yanlış olduğu için üzerinde durmak istemedi. Yine de öğrenmeme yardımcı oldu ama ilerlememe kesinlikle karşı çıktı. Tabi ki de onu dinlemedim, bu eşsiz yetenek bir yerlerde saklanmamalı öyle değil mi?

Bugün ki planım müdür azimova dan tiffany ve benim için izin almaktı. Büyükannem, büyükbabam ve annemi çok özlemiştim. En yakın arkadaşımı da artık tanıştırmalıydım.

Hemen telefonumu alıp tiffany ye mesaj çektim.

"hazırlan ve soru sorma. Seni ailemle tanıştırmaya götürüyorum. Şanslıysan büyükannemin merak ettiğin kurabiyelerden yiyebilirsin. 10 dakika sonra otoparkta ol."

Hemen yanıma bir çanta aldım ve içerisine cüzdanımı makyaj malzemelerimi gümüş kazığımı ve 3 paket kan torbasını alarak odamdan fırladım. Hızla merdivenleri indim ve binadan çıktım arka taraftaki erkekler yurdunun yanındaki bina da müdür azimovanın ofisi vardı. Heyecanlıydım; ailemi görmek için, 1 ay sonra bir günlüğüne dışarı çıkabilmek için ve en önemlisi de ilk defa gerçekten eğitim amaçlı değil, gerçekten biri üzerinde büyü kullanacağım için. Akademi kurallarından biride, bir birimize karşı asla büyü kullanamayacağımızdı. Ben yaşıtım bir arkadaşıma karşı değil kıdemli bir akademi müdürüne karşı büyü kullanacaktım. Eğer başarısız olursam felaket olurdu. Fakat ikna büyüsünü sadece ben ve kevın biliyorduk yani başarısız olursam yinede bir şey anlayamayacaktı. Bu da bana artı puan demekti.