12.bölüm"GEÇMİŞ"

8.1K 319 2
                                    

18 Nisan 2012 (alina 8 yaşında)

Yazardan

Küçük Alina odasındaki pencereden dışarıdaki çocukları izliyordu.Hepsi mutluydu bazıları babalarıyla,bazıları anneleriyle, bazıları abi veya ablasıyla ve bazıları ise ailesiyle birlikteydiler ve yüzlerinden eğlendikleri çok bariz belli oluyordu.

Küçük kız 'ne olurdu yani bende ailem ile böyle olsaydım' diye geçirdi içinden, mahalleye pamuk şekerci abinin girmesiyle Alina'nın içini küçük bir heyecan kapladı.

Küçük kız hayatında hiç pamuk şeker yememişti ve tadını çok merak ediyordu,okuldaki arkadaşları hep tadının çok güzel olduğunu söylüyorlardı Küçük kızda hâliyle merak ediyordu fakat anne ve babasından istemeye cesaret edememişti.

En sonunda cesaretini toplayarak babasından pamuk şeker istemeye karar verdi evde yalnızlardı.

Küçük kız hemen camın önünden kalktı ve saçları ile mor çiçekli elbisesini düzeltti ve suratına küçük bir gülümseme yerleştirip aşşağı inmeye başladı.

Bir yandan çok korkuyordu bir yandan da çok heyecanlandı belki babası ona pamuk şeker alırdı diye.

Salona geldiğinde babası koltuğa yayılmış televizyon izliyordu koltuğun yanında 5-6 tane şişe vardı ve adamın elinde içtiği bir şişe daha.

Küçük kız yavaş adımlarla gidip koltuğun köşesine oturdu ve babasına seslendi.

"Baba.."dedi adamın gözleri küçik kıza döndü ve ona her zamanki gibi nefretle bakmaya başladı.

"Ne var!" Dedi yüksek sesle.

"Bana...pamuk şeker alır mısın?"dedi ve korkuyla gözlerini kapattı babasının vereceği tepkiden ölesiye korkuyordu.

"Ben kendime parayı zor buluyorum lan! Bir de senin saçma sapan isteklerin için mi harcayacağım!"diye bağırdı küçük kıza.

Adam son kalan yudumuda içip ayağı kalktı ve küçük kızın kolundan tuttuğu gibi kaldırdı daha sonra...elindeki bitmiş içki şişesini kızın kafasına geçirdi.

"Baba! Yapma nolur!"kız küçük kollarıyla kendini korumaya çalışıyordu ama nafile adam koltuğun kenarındaki şişeleride etrafa atıyordu kırılan cam parçaları kızın koluna ve yüzüne çizikler atıyordu.Şişeler bittiğinde küçük kız bayıldı bayılacak durumdaydı adam bunu fark etti ve son olarak saçlarından tutup duvara fırlattı.

Bu son noktaydı küçük kız gözlerini kapattı...son hatırladığı şey ise annesinin sesiydi.

Yazardan devam

Küçük kızın annesi eve gelmişti ve karşısındaki manzarayı görünce şaşırmıştı Alina zaten umurunda değildi fakat ölmemesi gerekiyordu.

Kadın kocasının sarhoş olduğunu anladı o hep sarhoştu zaten.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen, ya ölürse ne yaparız boşuna kaçırmadık bu kızı!parası var!"dedi kadın sinirle hızla küçük kızın yanına gidip kaldırdı ve odaya götürüp pansuman yaptı ve kafasına buz koydu sebebi olmasa küçük kızın ölmesini dahi izleyebilirdi fakat sabretmesi gerekiyordu.

Aşşağı inip kocasına kahve yaptı ve zorla içirdi kendine gelmesi gerekiyordu bu adamın!

Adam ayıldığında kadın lafa girdi.

"Bana bak ömer kendine gel bizim amacımızın ne olduğunu unutuyorsun!"dedi özlem sinirle.

"Ben zaten kendimdeyim."dedi sakin bir sesle ömer.

"Tabii canım kendindesin ona ne şüphe."dedi özlem alay barındıran bir sesle.

"Benimle dalga geçme özlem!"dedi ömer sinirle.

"Sana karşı yapılan hiç bir şeye tahammül edemiyorsun!Her neyse sadece amacımızın ne olduğunu unutma sakın."dedi ve ayağa kalkıp odasına çıkmıştı.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Bölüm sonu...

Yatmadan önce yazdım ondan dolayı kısa oldu hepinizi öpüyorum kendinize iyi bakınn.

472 kelime.

Gerçek Ailem mi? Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin