21.bölüm"ANNE TARAFI"

4.7K 265 28
                                    

Selaamm

Nasılsınız?

Önceki bölümde ağladık bu bölümde de gülelim.

Rüyamda artık yeni bölümü yazmam gerektiğini gördüm.

Hepinizi kocaman öpüyorumm.

Keyifli okumalar<3
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sahilde kayra ile birlikte ağlamak iyi gelmişti rahatlamıştım ve bunu birisine anlattığım için kendimi az da olsa hafiflemiş hissediyordum.

Umarım yattığın yerde rahatsındır abla...

Sahilden sonra biraz etrafta dolaşmıştık ve daha sonra eve gelmiştik.

Babam ile küçükken tesadüf eseri karşılaşmıştık demek.

Ve sen bunu 18 yıl sonra anca fark ediyorsun.

Bunu babama anlatsam ne tepki verirdi acaba?

Hadi deneyip görelim!

Cardi b gülüşü

Üstümdeki pijamalarımı çıkartıp üstümü giyindim ve çantamı da alıp evdekilere haber verdikten sonra korumalardan biri ile şirkete doğru yol aldık.

Araba durduğunda indim ve içeri girdim ve yangın merdivenlerine yöneldim yorulduktan sonrasını asansör ile çıkardım.

10.kata geldiğimde bacaklarım acımaya başlamıştı bende buradan sonrasını asansör ile çıkmak için yangın merdivenlerinden çıktım ve asansöre binip kat'ı tuşladım.

"Bir şey olmayacak Alina,sakin ol."diyerek kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum asansörde yalnızdım.

"Sapasağlam varacaksın kata asansörde kalma falan yok unut onu!"

"Hadi be sende sıçtım altıma şurada!"diyerek asansöre kızdım.

Allah akıl fikir versin aşkım.

Sağol sağol.

Asansöre söverek sapasağlam kata ulaştığımda derin nefes aldım ve babamın odasına ilerlemeye başladım.

Kapıyı tıklattım gel komutunu duyunca kapıyı açtım ve içeri girdim.

Babam koltuğuna yeni oturuyordu toplantıdan çıkmış olsa gerek.

Beni gördüğü gibi kocaman gülümsedi."kızım, hoşgeldin."dedi ve yanıma gelip sarıldı bende sarılışına karşılık verdim.

"Baba oturalım mı bir,sana bir şey anlatacağım."dedim.

Ciddi surat ifademi görünce o da ciddileşti"olur kızım geç otur."dedi.ikili koltuğa oturduğumda o da yanıma oturmuştu.

"Baba biz seninle küçükken tanışmışız."dedim birden.

Geri zekâlı pat diye söylenir mi!

Al işte adama kal geldi.

"N-ne."

K-klavyen k-kekeliyor.

"Evet hani bir kız vardı ablası kaza geçirmişti hastanede onunla beklemiştin ya o kız benim işte."dedim.

Ya artık pat diye söyleme birşeyleri lütfen!

"Nasıl yani ben aslında kızımla küçükken karşılaştım öyle mi."dedi hâlâ inanamıyormuşcasına.

İnanamıyor zaten.

Babam birden sarılınca şaşırdım.

Yoo şaşırmadı yalan yapıyor.

Gerçek Ailem mi? Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin