The Hers

Chapter 12

Amora Cely's Point of View

"Amora," dad keeps knocking on my door. "Amora, wake up. Did you order anything online?"

It's freaking five in the morning and he's asking me if I ordered something online? Is he crazy? Why would order online? Hindi ako umo-order online dahil gusto ko nakikita ko sa personal 'yung bibilhin ko.

Unat-unat pa akong bumangon sa kama ko, hindi ako masyadong gumigising nang gan'tong oras unless aalis kami. My classes starts in seven thirty so, gumigising ako mga six or six thirty.

I opened the door. "What, dad?"

"I saw a box outside," he said, mukhang kakagising lang din niya. "Did you order that?"

"No?" kinusot ko mata ko at saka lumabas ng kwarto. "I didn't order anything."

Dali-dali akong bumaba para tingnan 'yung sinasabi ni dad. Pinasok na niya pala 'to sa sala. It's a box and... has a ribbon. Red ribbon. Hay, bigla tuloy ako nagcrave sa cake.

"Whose box is this?"

"Well, may pangalan mo, oh," nginuso niya. "Ang sabi ng nagdeliver, bayad na raw."

Kumuha ako ng cutter para buksan 'yon. Hindi naman siguro masamang buksan since sa akin naman nakapangalan 'yon.

What if... sa secret admirer ko 'to?

Eh? Impossible.

Nang mabuksan ko na ang box, may box na naman ulit, color white and may ribbon ulit, color white rin.

Kapag box ulit kasunod neto, itatapon ko 'to. Natutulog 'yung tao, pagt-tripan niyo.

I untied the ribbon and opened the box.

"What's inside the box?" dad asks.

Kinuha ko 'yon at saka hinarap sakaniya. "It's a white dress."

"Oh," napatango siya. "Sakto pala, oh. Pupunta ka ng debut, right? Ayan na lang suotin mo."

Natauhan ako bigla. What the eff! Birthday na pala ngayon ni Nayeli at ngayon na rin ang debut niya! Mamayang gabi na pala 'yon.

But... "I don't think I'm gonna wear this."

"Huh? Why?"

"Hindi ko naman alam kung kanino galing 'to," hinalughog ko ang buong box. "Walang nakalagay kung sino nagpadala. No letter or something."

"Okay lang 'yan. Wear it."

I took a deep breath at saka ko binalik ang dress na 'yon sa box. Saka ko na 'yon isusuot kapag nalaman ko na kung sino ang nagbigay no'n. Mamaya... sinuot pala 'yon ng patay 'tapos- 'tapos pinadala sa akin. Multuhin pa ako.

Nang mag six na, nag-ayos na ako since may pasok pa kami, hindi naman porket birthday ng president wala nang pasok.

When it's seven, nagpahatid na ako kay dad.

Pagpasok ko sa gate, I saw many van na naka-park sa loob. I saw them taking the gifts na nakalagay sa stage. May nakikita pa akong naglalagay, it's just keep going.

Speaking of gifts... I fucking forgot my gift for her! Ibibigay ko na lang sana ngayon para hindi na ako pumunta tonight.

Lalabas pa sana ako nang gate para tingnan kung nando'n pa ba si das but suddenly, may nabangga akong bata. Muntik na mabaldog ulo niya buti na lang nasalo ko

"Oh my, gosh," tinayo ko siya. "I'm so sorry! Are you okay?"

"My ice cream..."

Napatingin ako sa lapag na tinuturo niya, nasapo ko ang bibig ko nang makita ko ang ice cream niyang nahulog.