Chapter 23

229 15 0
                                    

Amora Cely's Point of View

Kumunot ang noo ko nang may nakita akong dalawang bato sa sahig kaya dahan-dahan akong lumapit sa balcony habang nasa harapan ko ang cutter.

"Who are you?!" sigaw ko. "Kita mo 'tong cutter na 'to?! Matalas 'yan! Fight me!"

"Amora!"

Nabitawan ko bigla ang cutter ko nang may bigla akong narinig na boses na tinatawag ako. Isang sobrang pamilyar na boses na matagal ko nang gustong marinig.

I gasp at nahampas ko ang bibig ko nang makita ko kung sino 'yon sa ibaba na kinakawayan ako.

"Nayeli?!" I shouted pero mahina lang. "What in the world are you doing here?! How did you even—"

"Stop asking questions," she said. "Jump."

"I beg your pardon?"

"Jump," inangat niya pa ang dalawang kamay niya para pangsalo. "Mababa lang naman and grass ang babagsakan mo. It's okay, trust me. Jump, I'm gonna catch you."

Napalingon pa muna ako saglit sa pintuan, nagsign of the cross pa muna ako bago tumalon. My gosh, what am I doing... and what is she doing here...?

I thought, kinalimutan na nila ako dahil wala na talaga akong balita sakaniya at sa dalawa pa. I'm so happy— mixed emotions, actually.

Tumayo kaagad ako at saka ko siya hinarap, I fixes her hair. "Oh my, goodness... I missed you!" niyakap ko siya, naiiyak ako. "I really missed you... huhuhu..."

"I missed you too," hinawakan niya ang pisngi ko. "Where have you been? We've been contacting you but always out of reach. Absent ka na lang bigla na hindi namin nalalaman. I'm so worried, hindi na ako mapakali kaya pinuntahan na kita. Can you tell me what happened?"

I didn't response. Napayuko lang ako.

"Amora? Are you okay? What happened?"

"I'm sorry," nakagat ko ang labi ko. "My dad broke my phone kaya hindi ko kayo ma-contact. Sorry..."

"What? Why? Why did he do that?"

"Do you remember when he saw at the school?" I took a very deep breath. "He wants us to break up and I... I don't want to that. I love you, Nayeli... I really do! God! I don't know what to do! I don't want us to be separated."

At least she smiles. "I love you too, Amora."

I saw a shadow inside, si dad 'yon kaya nakayuko kaming tumakbo palabas ng bahay. She uses the flashlight sa phone niya dahil madilim ang dinaraanan namin.

We saw a tree kaya umupo kami sa ilalim no'n. I took a deep breath dahil sa sobrang hangin, malamig. Sumandal ako sa balikat niya habang siya ah tutok sa phone niya, she's texting Miya and Reve.

"Had dinner?" she asks.

"I haven't eaten yet since morning—"

"WHAT?!" napatayo ito. "Why?! Bakit hindi ka kumain?! Stop that! My God, Amora! That's not good for your health! Tell me your joking..."

I blinked two times.

Inihipan niya ang side bangs niya. "Stay here!" kumunot ang noo ko nang hubarin niya ang sinturon niyang suot. "Take this. If someone approaches you, paluin mo. I don't have a knife here and... taser. Just stay here. Be right back."

Natatawa kong kinuha ang sinturon niya at saka sumandal sa puno. Mukhang mahal 'yung belt niya, may tatak, e.

Nang makabalik na siya, may dala-dala siyang sandamak-mak na paper bag. Inilapag niya lahat 'yon sa harapan ko at saka binuksan. I put my hand in my mouth, I can't believe sa nakikita ko ngayon.

The HersWhere stories live. Discover now