Chapter 2

409 19 0
                                    

Amora Cely's Point of View

We're here now sa sinasabing 'all girls' school ni dad. Nag-aalalangan pa akong bumaba ng kotse dahil ayoko talagang pumasok sa loob.

Bakit pa kasi kailangan akong ilipat?! Hindi ba pwede sabihan na lang niya ako?! Nakakainis naman, o! This is so frustrating!

Dad opened the car's door kaya I startled a little bit. "Amora. What are you waiting for? Bumaba ka na riyan. Naghihintay na 'yung may-ari ng school."

"At talagang sinama mo pa talaga ang may-ari ng school na 'to para mapababa ako dito, dad?" I rolled my eyes and crosses my arms. "I said, I don't want to study here! Masaya na ako sa school ko ngayon!"

"Bababa ka riyan o ako ang magkakaladkad sa 'yo? Huwag mo akong galitin, Amora. Bumaba ka na."

"Fuck this life!"

Wala akong nagawa kung hindi bumaba sa passenger's seat and padabog kong sinara ang pintuan. I fixed my clothes, naka skirt ako ngayon at jacket. Dapat pala nag jogging pants na lang ako, medyo maikli pala 'yung napili kong skirt.

We're about to go inside but hinarangan kami ng guard kaya we automatically stops. Tumaas ang kanang kilay ko nang tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa, it looks like he's scanning me.

"Bawal po ang maikling palda dito, madam," the guard spokes. "Palit muna kayo bago pumasok."

"What?" my reaction. "What's wrong with my outfit?" I look at my self.

What's wrong with it? Bakit bawal magskirt dito? Hindi ba sila nagpapalda?

"Hey, it's okay, kuya guard."

Pareho kaming napalingon ni dad sa likuran nang may marinig kaming magsalita. Isang may edad na lalaki, mga kasing edad lang din ni dad. Mukha silang magtropa kung ipagtatabi mo.

"Saglit lang naman sila rito," he added. "Hi. I'm Federico Galura. I'm the owner of this school. Welcome to Galura Girls School. Nice to meet you two," nakipagkamay ito kay dad at sa akin.

Nang makapasok na kami sa loob, nilibot-libot ko ang paningin ko sa buong paligid. Full of plants and trees, even in the entrance, puro halaman. May nakita rin akong mga bulaklak na namumukadkad sa pagka-pink niya. Sarap magpictorial sa spot na 'yon. Feeling ko... hate nila ang mga halaman.

The style of this school is kinda cool tho. Medyo may pagkaluma ang style, lakas maka-vintage. Hanggang anim ang palapag ng dalawang building na magkakatabi, binilang ko pa talaga.

Sa pinaka-gitna, may maliit na fountain.

In fairness, bawat room may aircon nu'ng nilibot namin ang dalawang building. Well, may aircon din naman kami ro'n so... nothing so special. May locker din bawat palapag, kaharap ng mga room para hindi lalayo pa.

Nasa court na kami ngayon. While we're walking, someone caught my two eyes sa hindi kalayuan. Kung hindi ako nagkakamali, sa cafeteria nila 'yon.

I tilted my head when I saw the number of books she's carrying on her right hand. Kahit ang layo ng cafeteria mula rito sa court, I can count kung ilang libro ang hawak niya. Ganito ba katatalino ang mga studyante rito? Sobrang dami at kakapal ng mga libro na hawak nila.

Hindi ko na lamang pinansin at sumunod na lang ako kila dad, I didn't even notice na sobrang layo na nila kaya napatakbo ako dahil baka maligaw sa sobrang laki ng school na 'to.

"Thank you for visiting our school," he smiled at us while me ay gustong-gusto na umuwi. "I hope your daughter enjoy here," he glances at me.

"Ahehe," I faked my smile. "I will really enjoy it. Looks really fun," I said in a saecastic way.

"Alright, see you on monday, Miss Alcantara."

Hindi pa sila natatapos mag-usap ni daddy but nauna na akong pumasok sa loob ng kotse. Alangan namang hintayin ko pa sila sa labas, as if naman na gagawin ko 'yon, duh.

Sunday in the afternoon, I heard a doorbell downstairs kaya lumabas ako ng kwarto para tingnan kung sino 'yon. My dad's not here ngayon because nasa grocery siya ngayon.

When I opened the door, I saw a delivery man. May hawak-hawak itong hindi malaki, hindi maliit na box, sakto lang ang laki niya. Nilapag niya 'yon saglit sa sahig at may pinakita siya sa aking papel na ewan.

"Papirma po," he said and gave me a pen.

"Uh, I didn't order anything?" I'm really curious right now. "Maling bahay ho yata kayo."

"This is from Galura Girls School," I blinked two times. "Mga uniforms po ito. Don't worry po, bayad na po siya. Papirma na lang po para sure na na-recieve niyo na."

"Oh."

Curious parin ako habang nagpipirma. So... they have a personal delivery man, huh? Lowkey nice tho. But hindi parin magbabago ang isip ko, ayaw ko parin pumasok do'n. Hindi ako sanay!

My gosh!

Nang makapagpirma na ako ay pasipa kong pinasok ang box na 'yon sa sala namin. Kumuha ako ng cutter so I can unbox this box.

When I opened it, I saw a note. Sa ibabaw, nakataob ito. Sumandal ako sa sofa at saka 'yon kinuha para basahin. Una kong napansin ang logo ng school sa itaas bago ko mabasa ang note.

Welcome to Galura Girls School! I hope you enjoy your school year with us!

I rolled my eyes and crumpled that note. I will never enjoy it kahit maganda ang school nila, I prefer my school right now.

Tuluyan ko nang binuksan ang box na 'yon and I saw their uniform and a p.e. uniform. Hindi ko na muna 'yon nilabas sa box 'cuz nakakatamad na magtiklop at magbalik kapag nagulo na.

Four thirty in the afternoon ay dumating na rin si dad, siya ang tumingin sa mga uniform na pinadala. And I was literally shocked when I saw their skirt.

"I can't wear that skirt, dad," umatras ako. "I would never wear that!"

"What? Why? It's good."

The skirt is lagpas tuhod when I saw it. Magmumukha akong madre kapag sinuot ko 'yan! Ang palda namin sa dati kong pinapasukan ay hindi lagpas sa tuhod and super presko! Hindi tulad nyan!

"It's so long!" I protested.

"What do you mean?" he glances at the skirt twice. "Amora, it's not that long. Medyo lagpas lang nang kaunti sa tuhod pero hindi sagad sa paa, don't be silly."

"Ang haba-haba kaya!" sabi ko pa. "What kind of skirt is that?!"

"E, kesa naman halos maghubad ka na sa sobrang ikli, 'di ba?"

"Ugh! Why would you even enrolled me in that shitty school in the first place?!"

Umakyat na lang ako ng kwarto. Mago-over sleep na lang ako hanggang bukas para hindi ako makapasok bukas sa school na 'yan.

I'd rather die kesa pumasok sa 'all girls' school na 'yan. Hindi pa nga ako nakakapasok, naboboring-an na ako.





The HersWhere stories live. Discover now