Chapter 13

357 16 0
                                    

Third Person's Point of View

When their classes ended, umuwi na kaagad si Amora para i-test ang dress na binigay sakaniya ni Nayeli dahil hindi niya pa 'yon nasusubukan.

It's been thirty minutes but she's still staring at herself sa salamin, hindi niya matukoy kung bagay ba sakaniya ang dress na 'yon.

"I can't tell what's..." umikot-ikot siya. "Should I wear this? My gosh, I don't know!"

Napatingin siya sa orasan, it's six in the evening at ang simula ng debut party ay seven o'clock.

"Okay na nga 'to," napakamot ito nang sentido. "Baka sermonan na naman ako no'n kapag hindi ko 'to sinuot."

After she fixes her dress that Nayeli gave, umupo na siya para ayusan ang sarili. She puts a light make-up and curls her hair.

Suddenly, her dad knocks on the door.

"Amora, your friends are here," her dad. "Sila yata ang magsusundo sa 'yo."

What? I don't know that. Nagpapahatid sana ako kay dad.

"Please them na umakyat sila dito, dad. Thanks."

While doing her make-up the door opens. Bumungad dito si Miya and Reve. Naka-ayos na sila. They're both in a white dress.

"Amora!" Reve. "Hurry up, the party is starting!"

"Gosh, wait a minute," she puts a lipstick. "Hindi pa nga kumukulot 'yung buhok ko."

"I hate this dress," Reve again. "Bakit kasi may dressing code na white dress? I wanna wear suit so bad right now. This is so itchy as fuck."

"Bagay naman sa 'yo, ah?" pinagmasdan siya ni Miya. "Okay lang 'yan. Once in a life time lang naman."

"Hehe, thanks."

While the two are flirting with each other, Amora is rushing dahil minamadali rin siya ng dalawa. Natataranta ito. Hinanda na niya ang mga regalong ibibigay niya.

"I'm ready!" Amora looks at in the mirror for the last time.

"Taray," pinagmasdan naman siya ni Reve. "Is this the dress that Nayeli gave? Bagay na bagay!"

"I know, I know... thanks. Let's go na, minamadali niyo 'ko, e."

Kinuha na nito ang mga kailangan niyang dalhin at saka sila bumaba ng kwarto niya. Kotse ni Reve ang gamit.

I don't know why kung bakit ako kinakabahan... ang lamig ng kamay ko kahit hindi naman masyadong malamig dito sa loob.

Hindi nagtagal, nakarating na rin sa bahay nila Nayeli. Pagbaba ni Amora hindi niya maiwasang mamangha dahil sa laki ng bahay nito.

Sa paikot na daanan, sa gitna no'n may fountain din. Pinaliligiran din ng mga halaman. It looks like a mansion sa maikling salita.

"Hindi tayo papasok sa loob ng bahay nila," Reve said. "Lakad pa tayo kaunti para makapunta sa may venue nila."

Habang sinusundan nila si Reve, hindi maiwasang mapatingin sila Amora at Miya sa buong paligid dahil ngayon palang sila nakaunta sa ganitong kalaking lugar.

Nang makarating na sila sa venue, sobrang daming tao ang dumarating, parang hindi nauubos. Pumasok na sila sa loob para hanapin ang table nila.

Pagpasok nila sa venue ay hindi nila maiwasang mapanganga sa sobrang laki nito. May mga chandelier na nakasabit sa taas, mahahaba ang mesa. Sa gitna ay nando'n ang stage.

Spoiled siguro siya.

"Uh, wait," Amora. "Mauna na kayo. I need to go to the bathroom. Hindi ko pa masyadong naaayos ang make-up ko."

The HersWhere stories live. Discover now