The Hers

Chapter 24

Amora Cely's Point of View

Eight in the evening, nakaramdam na naman ako ng gutom kaya sumilip na muna ako sa labas para tingnan kung nando'n si dad. Nang masigurado kong wala siya ay dali-dali akong bumaba sa kusina para maghanap ng makakain.

Nagningning ang mata ko when I saw a cupcake, lumingon-lingon pa ako sa paligid kung nandyan ba si dad pero wala kaya kumagat na ako. Napapikit pa ako sa sarap, kinuha ko na 'yon at saka uupo na sana sala.

Pero napatigil ako when I saw dad na kakababa lang sa kwarto niya kaya bigla kong nailapag ang cupcake sa lamesa at saka walang imik na aakyat na sana sa kwarto ko ulit.

"Amora," napatigil ako. "Can I talk to you for a minute?"

Nilingon ko siya pero hindi ako nagsalita.

"Please."

"For what, dad?" a cold voice of mine.

"About you and... your girlfriend."

Tumaas ang kilay ko. "For what again?"

He didn't response sa halip ay nakapamulsa itong umupo sa sofa at saka ako hinintay na sumunod sakaniya.

Maybe, it's important? But for what nga kasi?! Gosh! I took a deep breath bago ako umupo sa harapan niya, wala paring imik at seryoso. I didn't face him, nakatanaw ako sa malayo.

"How's your relationship with her?"

Napabuga ako ng hangin sa tanong na 'yon. "What kind of question is that, dad?"

"I... just want—"

"We're good. WE ARE SO GOOD."

He nods. "Great."

"What?" I'm lost. "May sasabihin ka pa ba, dad? You're wasting my time—"

"I saw you with her, Amora."

Napatigil ako sa sinabi ni dad at napalingon sakaniya. I'm still processing, hindi ako humihinga. Tama ba 'yung narinig ko? Did he saw us?

Oh my, gosh! What am I gonna do now?! Baka isara niya 'yung likuran ng bahay namin! Baka alisin niya 'yung hagdan! No way!

"Dad—"

"I'm always seeing her tuwing gabi," dagdag niya pa. "Nakikita ko kayong lumalabas tuwing gabi and napapansin ko rin na lagi ka rin inuumagang umuwi."

Nakikita niya kami dati pa? Pero bakit hindi niya kami sinasaway?

"Uhm, dad—"

"I'm not yet done, Amora."

Gosh! Hindi rin ako tapos magsalita 'no!

"And napapansin ko na... masaya ka tuwing kasama mo siya. The smile in your lips is so different tuwing kasama mo siya."

"Of course, dad. She always making me happy. I feel safe with her so please... I beg you! Let us be happy!"

"I don't want to lose that smile of yours so..." he took a very deep breath. "I change my mind. Hahayaan ko na kayong dalawa sa relasyon niyo."

May tumulong luha sa kanang mata ko pagkatapos kong marinig ang sinabing 'yon ni dad.

Tama ba 'yung narinig ko? Or... am I dreaming? What...? This isn't happening... This isn't happening...

"I bought you a new phone. I'm sorry for what I did, anak."

Tumayo ako sa kinauupuan ko at saka ko niyakap nang mahigpit. I can't stop crying and sobbing in my dad's shoulder. I didn't expect this to be happen but I'm so happy right now.