To Fall Inlove

Pain

Savanna

"Sabi mo sasamahan mo ko ngayon," pag-aalburoto ni Caden sa likuran ko.

He was annoying as hell when he was like this. Ang kulit kulit. Sobr. Gusto niyang samahan ko siya na uminom tonight para daw makalimot siya. Nag-break na daw kasi sila ng girlfriend niya kagabi. He even called me yesterday while I was with Daxton.

Last night, nung masiguro ko na okay na talaga si Daxton, nagpaalam ako na kailangan ko ng umalis para i-prepare all the documents that we needed to submit to the engineering group for the structural analysis of the DSI building. Pinilit kong hindi matawa ng sumimangot siya at nginusuan ako. Ayaw niya ako paalisin kahit na pinaliwanag ko na sa kanya na madedelay ang structural plans kapag hindi ko naayos ang mga plano na kailangan ng engineering group. Papayag lang daw siya kapag nangako ako na papasok na ulit ako sa DSQH. Gusto daw niya akong makita instead of Liam. Hindi ko na napigilan ang matawa ng sinabi niya iyon. Even though he's sick, he was still bossy. Wala din naman akong choice kundi ang pumayag sa gusto niya.

To fulfil my promise, I went to DSHQ today. I was walking to my temporary office,when Caden approached me. Pagkakita pa lang niya sa akin hindi na ko niya tinantanan ng pangungulit. It was only nine in the morning and yet nagsisimula na akong ma-stress sa kanya.

Nang makarating kami sa labas ng pintuan ng opisina namin, nilingon ko siya para tingnan. "Hindi ko sinabing sasama ako sayo. Ang sabi ko, kapag pwede na ako saka tayo magkita. Meanig dito sa office," sabi ko sa kanya saka ko siya tinalikuran para tuluyan ng buksan ang pinto.

Biglang akong natigilan ng mahagip ng mga mata ko ang mesa ko. Nakapatong sa ibabaw nito ang isang bouquet ng pink roses na nakalagay sa isang white, square vase.

"What's up with you?" Caden asked behind me when I didn't move.

Tinulak niya ako patagilid saka isiniksik ang sarili para humakbang papasok. Tumingin siya sa akin saglit saka sinundan ng mga mata niya kung saan ako nakatingin.

Nagkibit balika siya ng makita ang mga bulaklak. "I guess it's for Amelie."

Nilingon ko siya saka sinamaan ng tingin. He looked smug. Hindi ata nabubuo ang araw nito kapag di niya ako nabwibwisit. "Bulag ka ba? Hindi mo ba nakita na nakapatong sa mesa ko? So that's mean, akin yan, hindi sa kanya. Wag kang epal," singhal ko sa kanya.

I walked up to my desk and picked up the white envelope resting on top of the roses. I took the card out and read it.

Savanna,

Thanks for taking care of me. I owe you one.

D

Oh, my God.

My heart thumped in my chest as joy spread through me. Hindi ko napigilang mapangiti. Kinagat ko ang labi ko para pigilan ang sariling mapasigaw sa sobrang saya.

I didn't know what to say. I was too happy right now.

Masaya kong binasa ang note ni Daxton ng makailang beses. Halos saulado ko na nga ang nakasulat doon. I was still in my happy bubble when suddenly it was snatched from my hand. I turned and saw Caden reading it.

"Napakapakialamero mo! Akin na nga yan," inis na saad ko kanya habang pilit na inaabot ang card sa mga kamay niya. Mas dumoble ang inis ko nang itinaas niya ang kamay niya sa ibabaw ng ulo niya.

Then the bastard stared at me, raised his brow, and asked, "So, the important thing that you did yesterday was to take care of this 'D'?"

I straightened my back, planted my hands on my hips, and glared at him. Kung nakamamatay lang ang tingin ko malamang pinaglalamayan na siya ngayon.