7. Bölüm

4.2K 250 16
                                    

Selamm, ufak bir aradan sonra tekrar buradayım ve bence uzun sayılabilecek bir bölümle geldimmm.

💕

_____


"Anne?" ikiye ayırıp ördüğüm saçının ucuna lastiği taktım.

"Söyle bebeğim."

"Canım kyep çekti. Yapar mısın?" yataktan kalkıp ben de saçımı topladım.

"Demek canın krep çekti." hızla başını salladı, sonra durdu.

"Ama yapmayabilisin. Belki o kızar.."

"O kim annecim?"

"Arkadaşın. Dün benimle konuştu ya.." hafifçe güldüm.

"Kızmaz ki. Kızsa bile ben de ona kızarım. Hadi gidip krep yapalım." sevinçle ellerini çırptı. 

"Çikolatalı yicem" dedi. Odanın kapısını açınca dışarı çıktı. "ama çok yiyemem çünkü zararlı." 

"Evet bebeğim." birlikte mutfağa ilerledik.

"O zaman kırmızı şeyli yiyicem. Adı neydi anne?" 

"Reçel." "Evet yeçel! Yeçelli kyep..." mutfaktan içeri girdik. Bize arkası dönük bir şekilde tezgahta bir şeylerle uğraşan Yaman'ı görünce Arya sustu. Ada tarzı mutfak masasına göz gezdirince Yaman'ın kahvaltı hazırladığını anlamıştım.

"Günaydın." dedim. Başını çevirip ikimize baktı.

"Günaydın. Sana da günaydın küçük hanım." Arya bacaklarıma doğru yaklaştı.

"Günaydın." dedi sessiz bir şekilde.

"Yardım edilecek bir şey var mı?" arkasını döndü.

"Hayır. Her şey hazır. Hadi oturun." Arya'yı kucaklayıp sandalyeye oturttum. Masa yüksek geldiği için yetişememişti bile. Mutfaktan ne ara çıktığını anlayamadığım Yaman elinde iki yastıkla içeri girdi.

"Sana özel sandalye alıncaya kadar bunlarla idare edeceğiz. Kaldır bakalım annesi." Arya'yı koltuk altlarından  tutup kaldırınca yastıkları altına koydu. 

"Büyük oldum." diye kıkırdadı Arya. Ben onun yanındaki sandalyeye otururken Yaman da tezgahın üzerindeki tabağı alıp masanın ortasına koydu.

"Kyep! Yaşasıın!"  şaşkınlıkla Yaman'a baktım.

"Krep çok mu seversin?" Arya hızla başını salladı.

"Hıhı. Canım kyep çekmişti. Annem yapıcaktı ama varmış zaten." Yaman Arya'nın önündeki tabağa bir kaç tane krep bıraktı.

"Ben yaptım. Bakalım beğenecek misin?" Arya bakışlarını tabağına çevirip sessizce krepini yemeğe başladı.

"Annem mesaj atmış, yarım saate burada olurlar." Yaman bana doğru konuştuğunda yavaşça başımı salladım. Sesini biraz alçaltıp konuşmaya devam etti.

"Dün de söyledim. Sizi yalnız bırakmamaya çalışacağım, en azından bugünlük. Nasıl tanıştığımı, ne zamandır beraber olduğumuzu kesin sorar. Bana ayak uydur yeter." 

"Çok ayrıntıya inerse?" geri çekildi.

"İndirmem ben. Hadi kahvaltını et." sessiz geçen kahvaltının sonunda Arya bana doğru döndü.

"Doydum anne." ona anlayacağı türden bir bakış attım. Başını utangaçça Yaman'a çevirdi.

"Kyepler çok güzel olmuş. Eline sağlık."

AnlaşmaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin