Lütfen yorum🥺
💕
_____
"Sanırım hepimizin var bir yarası
Çoğumuz dosttur derdiyle gece yarısı
Sanırım hepimizin var bir yarası
Olmasa yetim kalır çilingir masası"
_____
"Başka birşey yoksa çıkabilirsin Sinem." başını salladı. Aklıma gelen şeyle onu durdurdum.
"Yaman çıktı mı?"
"Evet, on dakika önce Serkan beyle çıktılar." derin bir nefes verdim.
"Tamam canım. Sen de çıkabilirsin mesai bitmiş bile." o odadan çıktıktan sonra masayı toparlayıp ayaklandım. Kabanımı giyip çantamı aldıktan sonra odamdan ayrıldım.
Bugün Yamanların uzun zamandır üstünde uğraştıkları bir projenin ihalesi vardı. Son bir haftadır hiç bir eksiğinin kalmaması için bayağı çalışmışlardı.
Şirketten çıkıp arabaya bindim. Normalde kendime ait bir arabam yoktu. İhtiyacım da yoktu, zaten dışarıya fazla çıkmıyordum. Şirkete de Yamanla beraber gelip gidiyorduk. Son bir kaç gündür Yaman'ın işleri uzuyordu, rahat gidip gelmem için garajında olduğunu söylediği bu arabayı vermişti bana.
İtiraz etmiştim ama sonuç ortadaydı.
Yola dikkat ederek Esma'yı arayıp hoparlöre aldım.
"Efendim abla."
"Kuzum çıktım ben geliyorum, bir ihtiyaç var mı?"
"Yok, biz de parktayız. Geçerken bizi de alabilirsin. Geleli bir saati geçti." onu onayladıktan sonra hangi parkta olduklarını öğrenip telefonu kapadım. Yaklaşık yirmi dakika sonra parkın önünde arabayı durdurdum. Arabadan indikten sonra bana koşarak gelen kızımı farkettim. Hemen eğilip onu kucakladım.
"Annişşşş" "Bebeğim benim" yanağından kocaman öptüğümde kıkırdayıp başını omzuma yasladı.
"Yoruldum annecim." bu haline gülümseyip saçlarından öptüm bu sefer. Bu sırada yanımıza Esma ve onun bir kaç adım gerisindeki Acar ulaşmıştı.
"Esma, bir sorun yok değil mi?"
"Yok abla. Evden çıkmadan önce yemeğini yedi. Biraz fazla koştu, ondan yorulmuştur." neyi kastettiğimi anlamamıştı.
"Esma.." dedim anlayacağı türden bir tınıyla.
"Sorun yok" dedi kısık bir sesle. Boşta olan elimle omzumu sıvazladım.
"Dönmüştür belki." hafifçe gülümsedi, bu gerçek bir gülümseme değildi.
"Sanmıyorum. Neyse boşverelim." elimi çektim.
"Senin gelmene gerek yok, direkt evine geç. Hatta Acar.."
"Bırakırım ben." dedi Acar benden önce davranarak. Esma söylenir gibi olunca duraksadı.
"Yani istersen, yolumun üstü zaten." Esma onu onaylar mırıltılar çıkardıktan sonra onlarla vedalaşıp Arya'yı arka koltuğa oturtup kemerini taktım. Onun koltuğu Yaman'ın arabasında kalmıştı, idare edecektik artık.
Arabaya binip eve sürerken Arya bana gün içinde ne yaptıklarını anlatmaya koyulmuştu her zaman ki gibi.
_____
"Doydun mu bebeğim?" başını salladı.
"Eline saylık annecim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anlaşma
ChickLit"İstersen Arya'yı ben alayım. Kucağındayken merdivenlerden inmen zor olur." dedi kollarını Arya'yı almak için uzatmıştı. "Ben taşırım." "Bu zamana kadar sen taşımışsın zaten. Bırak biraz da ben taşıyayım."
