Anlaşma

12. Bölüm

Selam canlarıımm

10K olmuşuzzz, bu kadar hızlı büyümemiz beni hem şaşırtıyor hem de mutlu ediyor, destekleyen herkese çok çok çok teşekkür ederimmmm💜🌸

💕

_____

3 yıl önce...

Kapı çaldığında gözlerimi maketten ayırıp ayaklandım. Saatlerdir oturduğum için ayaklarım uyuşmuştu. Bir kaç hareketle bacaklarımı açtıktan sonra hızlı adımlarla kapıya ulaştım. Açmamla beraber dışarının serinliği içeriye girmişti. Ceylin'i görmemle gülümsedim.

"Canım, hoş geldin geçsene." 

"Yok hayır geçmeyeceğim, Samet arabada bekliyor." hafif yana kaydı, Samet'in arabanın açık camından bana el salladığını görünce ben de salladım.

"Naber kız?" dedi seslenerek.

"İyi napayım maketle uğraşıyordum." dedim. "Siz nereye böyle?" Ceylin sevinçle konuştu.

"Bugün evlilik yıl dönümümüz!" 

"Bir yıl oldu mu be?"

"Oldu canım oldu. Samet'le yemeğe gideceğiz. Arya'ya bir kaç saatliğine bakabilir misin?" dedi. 

"Tabi bakarım. Azcık da yeğenimle ilgileneyim değil mi?"

"İşte hayırlı bir teyze!"

"Hayır hala!" dedi Samet.

"Teyze o bir kere!" 

"Şşşttt ben hem halası hem teyzesiyim yeğenimin. Tartışmaya gerek yok" Ceylin güldü. Kucağında kundaktaki Arya'yı öpüp bana uzattı.

"Al bakalım bebeğimi. Sana emanet. Geç olmadan döneriz biz. Zaten hava bozacak gibi. " Arya'yı dikkatlice kucağıma aldım. Yerdeki bebek çantasını da kapının içine doğru bıraktı.

"Biraz abartıp bütün her şeyi çantaya doldurmuşum sanırım. Bol bol da süt sağdım. Kendimi inek gibi hissettim Sırma!" dedi gülerek.

"İnek değilsin, harika bir annesin." dedim.

"Biliyorum canım." dedi saçlarını savurarak. "Yaklaşınca ararım seni, Arya'yı hazırlarsın." başımı salladığımda aniden Arya'ya dikkat ederek bana sarıldı.

"Bu ne içindi?" dediğimde omzunu silkti.

"Bir nedeni mi olması lazım. İçimden geldi sarıldım." gülümsedim. Arabaya doğru yürüyüp yolcu koltuğuna oturdu.

"Dikkat edin." dedim arabaya doğru. 

"Sen de kızıma dikkat et. Önce Allah'a sonra sana emanet." dedi Samet. Onlara el sallayıp uzaklaşmalarını izledim. Araba gözden kaybolunca içeri girip kapıyı kapattım.

"Evvet Arya hanım, annenler gelinceye kadar kaldık mı baş başa?"

Şimdiki zaman...

"Ne oluyor burada? Bir sorun mu var?" Yaman'ın sesiyle kendime geldim. Yanıma ulaşıp bir koluyla belimi tutup kendine çekti. Bu güven veren bir tutuştu.

"Hanımefendinin hakkında çocuk alıkoymak hakkında şikayet var. Bizimle karakola gelmesi gerek."

"Çocuk derken sanırım kızımızdan bahsediyorsunuz. Bir yanlış anlaşılma olsa gerek. Kimsenin çocuk alıkoyduğu yok. Arya bizim kızımız, onu bir kaç gün önce evlat edindik." kızımız.. Polis memuru afallasa da konuşmaya devam etti.