vampire love (Yizhan Ongoing)

8th chapter

අනේ මට සමාවෙන්න.. මම පරක්කු වුනා චන්ගා.. මට සමාවෙන්න..

සිහියත් අසිහියත් අතර හිටපු මට හුරු පුරුදු කටහඬක් ඇහුනා.. හැඬුම්බර කටහඬක්..  හැබැයි මට ඇස් අරින්න බෑ.. අරින්න බෑ කියන්නෙ ඇස් දෙක ඇරගන්න බෑ.. මට හිතුනෙ ම ඒ ඉන්නෙ මගෙ ලියෝ කියලා.. මට තේරෙන්නෑ.. ඇයි එයාට මට පේන්න එන්න බැරි..? එතකොට කවු ද මාව බේර්ගත්තෙ..?

චන්ගා.. මම ඩොක්ටර් හම්බෙලා එන්නම්.. ඔහොම ඉන්න..

එයා ගියා.. දොර ඇරුනා.. දොර වැහුනා..

විනාඩි 5ක් ගියේ නෑ.. ආයෙම දොර ඇරුනා.. එයා මෙච්චර ඉක්මනට ආව ද? මට අඩි සද්දෙ ඇහුනා.. මට කතා කරන්න ඕන වුනත් කතා කරන්න බෑ.. ඇස් දෙක අරින්න ඕන වුනත් ඇස් දෙක අරින්න බෑ.. ඒ කියන්නෙ මට එයාලව ඇහෙනව විතරයි..  මම මට පුලුවන් දේ කරා.. මගේ ඇඟිලි හෙල්ලුවා.. කවුරුහරි මගේ හෙලවෙන අත අල්ලගත්තා.. මගේ හෙලවුන ඇඟිලි අතට ආයෙ තද කරා..

උබ බේරුනා ජාන්.. උබ බේරුනා.. මම දන්නවා.. උබට මාව අහෙනව කියලා.. ඉතිම් හොඳට අහගනිම්.. මේ පටන් ගැන් ම විතරයි.. උබට අනවශ්‍ය දේවල් කරන්න යන්නෙපා.. මොකද උබට උන්ගෙන් ගොඩක් ලේසි මරනයක් ලැබෙයි.. හැබැයි උබ මානසිකව විඳවලයි මැරෙන්න ඕන.. හරියට මට වුනා වගේ.. උබ මාව චුයිම්ගම් එකක් වගේ හපල හපල විසි කරා.. උබට මාව මතක ද? කොහේ මතක හිටින්න ද ? උබට මතක නෑ.. හැබැයි මට මතකයි.. මම උබව මරනවා.. නිකම් නෙවේ.. මම විඳෙව්වා වගේ උබ විඳවන්න ඕන.. උබට තේරුන ද ජාන්? ඒවගේම උබට දැන් ම සිහිය ඇවිල්ලා බෑ.. මොකද උබ සිහිය එන්න කලින් කරන්න වැඩ ගොඩාක් මට තියෙනවා.. ඉතිම් මට සමාවෙයන් ජාන්.. මම උබගෙ මේ ඔක්සිජන් බටේ කපනවා.. පරිස්සමට මේ දවස් 7ක් සිහිය නැතුව හිටිය වගේ අයෙ ම සිහිය නැතුව ඉඳින්... එහෙනම් සුභ ගමන්..

හහ් හහ් හා... හහ් හහ් හා..

දවස් 7ක්.. මට.. .... මට.. හුස්ම ගන්න... බෑ.. මම දැගලුවා.. හුස්ම හිරවේගෙන එද්දි මගේ ඇස් වලින් කඳුලු ගැලුවා.. උ කවුරුවුනත් ඌ කිව්ව වගේම ඒක ගැලෙව්වා.. මගේ දිව එන්න එන්න කොට වෙනව වගේ දැනුනා.. හරියට මගේ දිව මම ගිලිනව වගේ.. මගේ කරුමෙ.. මාව බේරගන්න කවුරුත් නෑ.. මූ මාව නොමර මරනවා.. වේදනාවයි..වතුරෙ ගිලුනා වගේ.. මම අතපය ගගහා දැඟලුවා.. මම කැ ගහන්න ද?බෑ.. මට කතා කරන්නවත් බෑ..එක ම පිහිට උඩ ඉන්න දෙවියො වෙද්දි දෙවියො පවා මාව අතෑරල තුබුනා.. එන්න එන්න මගේ පන මාව අතෑරලා යද්දි හුස්මක් කටක් ගන්න බැරුව හිටපු මම පාවෙන්න ගත්තා.. මගේ ශරීරය ඇඳක් උඩ තියෙනවා.. කිසිම හැලහොල්මනක් නැතුව.. ඒ කියන්නෙ ... ඒ කියන්නෙ මම ... මම මැරුන ද..? ඒ එක්කම මම හිටපු කාමරේ ජනේලෙ ගාව මොකෙක් හරි වැදුණා.. මම එතනට යන්න ගියත් යන්න බැරි වුනා.. නොදන්න බලවේගයක් මාව මගේ ශරීරය එක්ක බද්ද කරල තිබුනා.. ආයෙ ම ටික වෙලාවකින් මගේ කාමරේ දොර ඇරෙනකොට එයා ආවා.. ඒ ඇස් අඬල ම රතු වෙලා..