MOUNTAIN HOUSE

188 8 3
                                    

teahyung ağızından:

Jungkook'larla beraber dağ evine gitmiştik.

"uzun zamandır buraya gelmemiştik, özlemişim " dedi, koltuğa yaslanarak jungkook.

Bir süre sessizlik oluşmuştu, lakin yoongi sessizliği bozana kadardı. "ee abi şu kızı napacağız" dedi sakin bir sesiyle. Jennie aklıma geldiğinde sinirlerim bozuluyordu...

jungkook hevesli bir sesle "kaçıralım" dediği şeyle  o an  şaşkın bir yüzle onun gözlerinin içine baktım. "haklısın.."

Yoongi odaya gidip bilgisayarı getirmişti. Jungkook "napacağız bunla?" diyip, öne atılmıştı. "kızı araştıracağız"

...

Jennie'nin fotoğraflarına bakıyorduk, adeta büyü gibiydi..

Jennie'nin fotoğraflarına bakıyorduk, adeta büyü gibiydi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

12.789 kişi beğendi.
jennierubyjane: nights 🌃

226 yorum.

Jennie, kim bilir kaç erkeği kendine bağlamıştı..

19

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

19.345 beğeni.

yorumlar kapalı.

Jungkook, Jennie'nin bu fotoğrafını gördüğünde dona kalmış fotoğrafı inceliyordu. Jungkook'a ne desek bizi duymuyordu. Mırıldanarak "vay be" dediğini duymuştum.

Jennie model için doğmuş olabilirdi.  Tam anlamıyla modelliğe uyuyordu.

...

Jennie'nin ağızından:

Alarmım çaldığında zorla da olsa kalkmıştım. Okula artık hiç gitmek istemiyordum, taehyung'u hiç görmek istemiyordum. Son paylaştığım fotoğraf için utanıyordum. Neden atmıştım ki?

Yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkadım, okul kıyafetlerimi giyip  evden çıktım. Yolda yürüyordum  lakin biri beni tutup duvara yakaladığına kadar. Baktığımda bu çocuk başka bir çocuktu, okuldan olmalıydı.

Sırıtarak "Güzellik okula mı böyle?" dediğinde, gözlerimi devirerek "yok ebenin amına, gelecek misin?", "hayır ama  seninki olabilir" diyerekten  göz kirpik gitmişti.

İçimden çocuğa sövüyordum. Bütün mallar beni mi buluyordu? Kendi kendime düşüncelere dalmıştım. Aniden kendi mi yerde buldum. Baktığımda üstümde bir tane çocuk vardı. Biraz bakıştıktan sonra hemen onu itip "napıyorsun öküz!" demiştim. "Bana çarpan sensin, önüne baksan iyi olur kör" diyerek, gitmişti.

Gidip çocuğu dövesim vardı ama karakollarda uğraşamazdım.

Neden diğer insanlar gibi normal hayatım yoktu, neden yani? Herkes ailesiyle mutluyken ben neden ailesizdim..

Bu hayatta tek yaşama sebebim annemdi, oda gitmişti ve ben yalnız kalmıştım.. 

Her annemi düşündüğümde kalbime ağrılar giriyordu. Annemin öleceği hiç aklıma gelmezdi. Küçükken annemin ölecek diye her gün ödüm kopardı.

Anneme hep "beni bırakma anne, tamam mı?" derdim.

Annemle anılarımızı düşündüğümde, göz yaşlarıma hakim olamıyordum.

Anne kelimesi bana göre 'hayat' demek. Annen yoksa sen hiçsin, ya da ailen..

Yolda ailesiyle okula giden bir kız görmüştüm, ne kadar mutluydular. Birbirlerine sarılıp vakit geçiriyorlardı..

Göz yaşlarıma hakim olamamıştım. Duvara yaslanıp ağlamaya başladım.

Annem keşke hayatta olsaydı...

Bazen keşke annem yerine babam ölseydi derdim. En azından bu kadar psikolojik sorun çekmezdim. Annem ne olursa olsun benim yanımda olur, sağlığım için direnirdi.

Neden hep sevdiklerim giderdi ki...

Saate baktığımda saat 9'u 4o geçiyordu, derse geç kalmıştım. Hızlı adımlarla ilerliyerek okulun bahçesine varmıştım. Hemen sınıfıma girip, sırama oturdum.

Hoca ders anlatıyor ama benim kafam başka yerlerdeydi. Ağladığım az da olsa belli oluyordu, o yüzden başımı sıraya koyup uyumaya başladım.  Teneffüs çalmıştı, bende telefonla oynamaya başladım.

Tarihe baktığımda bugün sınav oldugunu hatırlatmıştım, mırıldanarak "hassiktir" dedim.

Sınıfta kimse kalmamıştı sadece taehyung'lar kalmıştı. Onların bana baktığını hissedebiliyordum. Yine kafamı sıraya koydum, sırama sert bir el vurmuştu. Baktığımda bu kişi yoongi'ydi ve yanlarında taehyung'un tayfası vardı.

Uykulu bir sesle "ne var" demiştim. Yoongi konuşmaya başladı "Eğer bizim kölemiz olmazsan çok fena şeyler olur." dediğinde yaptığım tek şey sırıtmaktı. Sırıtmayı bırakıp ayağa kalkıp, ona doğru adımladım. "hadi ya naparsın peki?"

Alaycı bir sesle "onu da sen düşün" demişti. Bunların benimle derdi neydi. Diğerleri yetmiyormuş gibi bir de bunlar vardı...

Okul zili çalmıştı, herkes eve gidiyordu. Okulda tamamen kimse kalmamıştı.

Lavaboya gittiğimde, tuvaleti mi yapıp tam çıktığımda karşımda yine taehyung'un çetesi vardı..

"cevabını düşündün mü" demişti, ben şiddetli bir sesle "sizin kızlar tuvaletinde ne işiniz var mallar!" dediğimde, yanağımda acı hissetmiştim. Yoongi saçımdan tutup, "BANA BAĞIRMA AMINA KOYDUĞUMUN KIZI!" onu her itmeye çalıştığımda saçımı daha sert tutuyordu. Beni götürmeye çalıştığında direniyordum, lakin ağızımda ki birşey hissetmiştim buda gözlerimin kararmasını sağlamıştı...









the psychopath again ❦ taennieHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin