Chapter 4

9 2 0
                                    

Agad kong nilabas ang alcohol ko nang papalapit na siya sa pwesto sa tabi ko. I woke up early for this, para mas mauna ako sa kanya.

When he is already standing in front of his chair, inisprayan ko agad siya ng alcohol, nakakunot noo naman siyang timingin sa akin.

"The teacher said you were sick kaya hindi ka nakapasok yesterday afternoon. I need to disinfect, baka mahawa mo ako,"

Tinignan ko lang siya, naghihintay sa magiging reaksyon niya pero hinayaan niya lang ako sa ginagawa ko bago umupo sa tabi ko.

"May virus ka ba? Please move away!" Tinignan niya ako bago umusog ng kaunti.

"Okay na ba yan?" He calmly asked, he is not even offended with my accusation.

No, don't be calm, magalit ka, mainis ka sa kaartehan ko!

"Can't you just sit outside tapos sasabihin ko na lang sa teacher na buksan na lang ang pintuan? We have air conditioners here, iikot pa rin ang virus mo," I said while acting disgusted by his presence. Wala naman talagang nakakadiri sa kanya but I need to act, kailangan niyang mainis sa akin.

Pero imbis na mainis ay nakita kong sumilay ang maliit na ngiti sa mga labi niya.

"Sinabi ng teacher na may sakit ako?" he asked, tumango naman ako.

"May inasikaso lang ako sa scholarship ko, wala akong sakit kaya wag kang mag alala, hindi kita mahahawaan dahil wala namang ihahawa."

Nanahimik ako sa kahihiyan pero wala namang dapat ika hiya diba? That is what the teacher told us kaya yon ang alam ko.

"Pero kung nagdududa ka pa rin at gusto mo akong lumabas, pwede naman. Kaya ko namang paki usapan ang teacher."

Bago pa ako makapag salita ay tumayo na siya. I wanna stop him but doing so would make him think that I don't mean what I did kaya hinayaan ko nalang siyang lumabas.

Ilang minuto lang ay pumasok na ang teacher, kasunod nito si Noah na dumiretso sa direksyon ko para kunin ang upuan niya.

"Your wish is my command ma'am." Nakangiting sabi niya bago akain ang bag at ang upuan niya palabas.

Tinignan ko pa siya hanggang sa makalabas ngunit nang tumingin siya sa direksyon ko na may malaking ngiti, agad akong umiwas.

How could I, the daughter of Satan do her work when he is that kind,  patient and considerate?

Buong klase ay nag iisip lang ako ng pwede pang gawin pero wala akong maisip. I kept on looking on his direction. I could say that I am distracted habang siya naman ay mainam na nakikinig sa teacher kahit na nasa labas lang. Dapat yata ay palit kami, ako ang doon at siya ang dito.

While looking at him, biglang nag vibrate ang cellphone ko and that gave me an idea.

Sa kalagitnaan ng discussion ay nag taas ako ng kamay. When the teacher asked what I need, tumingin sa akin ang lahat, maging si Noah.

"I saw Noah using his phone, if I am not wrong, that's prohibited right?"

Nakangiti ako habang seryoso naman na nakatingin sa akin si Noah. How comes you believe on a girl that don't even exist? Ako na ang nagsasabi, hindi lalabas ang babaeng yon dahil hindi ko na gugustuhin pa. Not when I saw how they are treated.

I'd rather be this bad but untouchable than the kind one who is very vulnerable.

Just when I thought I got the victory, karma has its way of failing me.

Hawak hawak ko ngayon ang promissory note na kailangan ng pirma ng magulang.

"Sana sinabi mo na lang na natutulog ako, aakto pa ako na natutulog. Kaya lang sinabi mo na nag cecellphone ako, wala naman akong mailalabas na ganon,"

Serendipitous ConvergenceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon